Το νεφέλωμα της Καρδιάς.

Σήμερα ανεβάζω και την τελευταία αυτού του 3ημερου λήψη ενός υπέροχου νεφελώματος.Το νεφέλωμα της Καρδιάς(Heart Nebula IC 1805) το οποίο βρίσκεται στον αστερισμό της Κασσιόπης.Απέχει από εμάς 7.500 έτη φωτός και βρίσκετε στην σπείρα του Περσέα στον Γαλαξία μας.Είναι νεφέλωμα εκπομπής ιονισμένου υδρογόνου και ελευθέρων ηλεκτρονίων.Ο ιονισμός ενεργοποιείτε από τα καυτά αστέρια που βρίσκονται μέσα στο νεφέλωμα.

Δίπλα ακριβώς από το νεφέλωμα της Καρδιάς βρίσκεται το νεφέλωμα τηςψυχής(Soul nebula τυχαιο?) και θα το βάλω στόχο στη επόμενη αστροβραδια.

Photo Credit : Jim Deligeorgopoulos

2X10 minutes+2X20 minutes +5 darks

Τηλεσκοπιο : Astro-Professional triplet 80/560+Astro Physics CCDT67(f/4)

Canon 500d mod+cls filter.

Το νεφέλωμα της ροζέτας

Απόψε πάρα τους -2 που είχε στο παρατηρητηριο πήρα ένα πολύ όμορφο νεφέλωμα και για πρώτη φορά .Το νεφέλωμα της ροζέτας( Caldwell 49) ξεδιπλώνει ολη την ομορφιά του σαν υπέροχο λουλούδι στα βάθη του σύμπαντος.Απέχει απο την γη περίπου 5200 έτη φωτός,ενω η διάμετρος του ειναι 130 έτη φωτός.Εκτιμάτε δε οτι η μάζα του ειναι 10.000 ηλιακές μάζες.

Εκθεση:4x20 minutes guided +4 darks

Τηλεσκοπιο : Astro-Professional triplet 80/560+Astro Physics CCDT67(f/4)

Canon 500d mod+cls filter.

Astrotek observatory Evrytania Greece .

Dimitrios K. Deligeorgopoulos Astrophotography

wiki

The Rosette Nebula (also known as Caldwell 49) is a large, circular H II region located near one end of a giant molecular cloud in the Monoceros region of the Milky Way Galaxy. The open cluster NGC 2244 (Caldwell 50) is closely associated with the nebulosity, the stars of the cluster having been formed from the nebula's matter.

The complex has the following NGC designations:

NGC 2237 – Part of the nebulous region (Also used to denote whole nebula)

NGC 2238 – Part of the nebulous region

NGC 2239 – Part of the nebulous region (Discovered by John Herschel)

NGC 2244 – The open cluster within the nebula (Discovered by John Flamsteed in 1690)

NGC 2246 – Part of the nebulous region

The cluster and nebula lie at a distance of some 5,200 light-years from Earth (although estimates of the distance vary considerably, down to 4,900 light-years.[3]) and measure roughly 130 light years in diameter. The radiation from the young stars excites the atoms in the nebula, causing them to emit radiation themselves producing the emission nebula we see. The mass of the nebula is estimated to be around 10,000 solar masses.

It is believed that stellar winds from a group of O and B stars are exerting pressure on interstellar clouds to cause compression, followed by star formation in the nebula. This star formation is currently still ongoing.

A survey of the nebula with the Chandra X-ray Observatory in 2001 has revealed the presence of very hot, young stars at the core of the Rosette Nebula. These stars have heated the surrounding gas to a temperature in the order of 6 million kelvins causing them to emit copious amounts of X-rays

IC-434 Horsehead nebula at Orion

Λήψη του πανέμορφου νεφελώματος του Ίππου στον Ωρίωνα.(IC-434 Horsehead nebula at Orion).Συνολική έκθεση 40 λεπτων σε εστιακή 310mm(f/4).

Astro-professional triplet 80 apo+Astrophysics ccd67 compressor

Canon 500d+cls filter

Dimitrios Deligeorgopoulos Astrophotography

Ένα από τα πιο αναγνωρίσιμα νεφελώματα στον ουρανό, το Νεφέλωμα Κεφαλή του Αλόγου (Horsehead Nebula) στον Ωρίωνα, είναι μέρος ενός μεγάλου και σκοτεινού μοριακού νέφους. Επίσης γνωστό ως Barnard 33, το ασυνήθιστο σχήμα του ανακαλύφθηκε για πρώτη φορά σε μια φωτογραφική πλάκα στα τέλη του 1800.

Η κόκκινη λάμψη προέρχεται από αέριο υδρογόνο κυρίως πίσω από το νεφέλωμα, ιονισμένο από το κοντινό φωτεινό αστέρι Sigma Orionis. Το σκοτάδι του Horsehead προκαλείται κυρίως από την πυκνή σκόνη, αν και το κάτω μέρος του λαιμού του Αλόγου ρίχνει μια σκιά προς τα αριστερά. Οι ροές των αερίων που εξέρχονται από το νεφέλωμα διοχετεύονται από ένα ισχυρό μαγνητικό πεδίο. Φωτεινά σημεία στη βάση του νεφελώματος είναι νεαρά αστέρια ακριβώς στη διαδικασία διαμόρφωσης τους. Το φως διαρκεί περίπου 1.500 χρόνια για να μας φτάσει από το νεφέλωμα.

Ο ΚΟΜΗΤΗΣ C/2014 Q2 (Lovejoy).

Νέα φωτογραφία με αλλαγή της δομής της ουράς του.

Photo Credit : Dimitrios Deligeorgopoulos

Ο ΚΟΜΗΤΗΣ C/2014 Q2 (Lovejoy).

Ο Καινούργιος χρόνος μπήκε με την φωτογράφιση ενός μακρινού επισκέπτη.

 Mε τις άσχημες καιρικές συνθήκες δεν μπορούσα να πάρω φωτογραφία αυτόν τον επισκέπτη που μας ήρθε απο τα βάθη του σύμπαντος..Χθες κατάφερα να τον πάρω και ομολογω οτι είναι που ομορφος και μεσα απο το τηλεσκόπιο αλλα και μεσα απο απλα κιαλια.

Ο κομητης C/2014 Q2 Lovejoy μετα το πέρασμα του απο τον ηλιο μας θα μας ξαναπλησιασει μετά απο 8000 χρονια. .

6X220 seconds+6 darks.

Astro-Professional triplet 80/560+Astrophysics ccd67 compressor(f/3.8)

Canon 500d+cls filter.

C/2014 Q2 (Lovejoy) is a long-period comet discovered on 17 August 2014 by Terry Lovejoy using a 0.2-meter (8 in) Schmidt–Cassegrain telescope.It was discovered at apparent magnitude 15 in the southern constellation of Puppis. It is the fifth comet discovered by Terry Lovejoy.

By December 2014, the comet had brightened to roughly magnitude 7.4, making it a small telescope and binoculars target. By mid-December, the comet was visible to the naked eye for experienced observers with dark skies and keen eyesight. On 28−29 December 2014, the comet passed 1/3° from globular cluster Messier 79. In January 2015, it will brighten to roughly magnitude 4−5,and will be one of the brightest comets located high in a dark sky in years. On 7 January 2015, the comet passed 0.469 AU (70,200,000 km; 43,600,000 mi) from Earth.[8] It crossed the celestial equator on 9 January 2015 becoming better seen from the northern hemisphere. The comet will come to perihelion (closest approach to the Sun) on 30 January 2015 at a distance of 1.29 AU (193,000,000 km; 120,000,000 mi) from the Sun.

Before entering the planetary region (epoch 1950), C/2014 Q2 had an orbital period of about 11000 years. After leaving the planetary region (epoch 2050), it will have an orbital period of about 8000 years.

Photo Credit : Jim K. Deligeorgopoulos

Photo Credit : Jim K. Deligeorgopoulos