Space & Earth Bound

Karpenissi Potamia Evrytania Greece.

2 layer photo-merge.

Sky>>Nikon D-7000-Tokina 11-16 pro @ 11mm.

Ground >>Xiaomi redmi 5 plus.

Κομήτης 21P/Giacobini–Zinner

Μια γρήγορη φωτογράφηση του επισκέπτη-Κομήτη 21P/Giacobini–Zinner σε απόσταση 67.335 εκατομμυριων χιλιομέτρων από την Γη.Η λήψη έγινε μέσα από την πόλη του Καρπενησίου.

Nikon D-7000

Beroflex 400mm telephoto lens

9X30 sec @ iso 1600

www.edsro.eu

Ανακαλύφθηκε από τον Michel Giacobini (από τη Νίκαια, Γαλλία), ο οποίος παρακολούθησε τον κομήτη στον αστερισμό του Υδροχόου στις 20 Δεκεμβρίου 1900. 

Παρατηρήθηκε άλλες 2 φορές αργότερα από τον Ernst Zinner (από το Bamberg της Γερμανίας) ενώ παρατηρούσε μεταβλητούς αστέρες κοντά στη Beta Scuti στις 23 Οκτωβρίου 1913.

Κατά τη διάρκεια των εμφανίσεων του, ο Giacobini-Zinner μπορεί να φθάσει περίπου στο 8ο μέγεθος, αλλά το 1946 υποβλήθηκε σε μια σειρά από εκρήξεις που το έκαναν τόσο φωτεινό που έφτασε το 5ο μέγεθος. Είναι το αρχικο σώμα που προκαλεί την βροχή μετεωριτών <Giacobinids> (επίσης γνωστό ως Δρακοντίδες).

Ο Giacobini-Zinner ήταν ο στόχος του διαστημικού σκάφους International Cometary Explorer, ο οποίος πέρασε από την ουρά του στις 11 Σεπτεμβρίου 1985. 

Ο πυρήνας του κομήτη εκτιμάται ότι έχει διάμετρο 2,0 χιλιομέτρων.

Το Τρισχιδές νεφέλωμα (Μ20)

Το πανέμορφο Τρισχιδές νεφέλωμα (Μ20) εχθές από το αστεροσκοπειο μου με τα δεδομένα που έχω μέχρι σημερα. Η φωτογραφία είναι προσωρινή εφόσον θα εμπλουτιστεί με νέα δεδομένα αυτήν την περίοδο.

www.edsro.eu

1 ώρα LUM

1 ώρα HA

1.5 ώρες RGB apo DSLR(2016).

Το Τρισχιδές Νεφέλωμα (γνωστό και ως Μεσιέ 20, M20 και NGC 6514) είναι ένα νεφέλωμα σε απόσταση περίπου 6.000 ετών φωτός στον αστερισμό Τοξότης. Το όνομά του σημαίνει ότι είναι χωρισμένο σε τρία μέρη. Το αντικείμενο αποτελεί ένα συνδυασμό από ένα ανοικτό σμήνος αστέρων, ένα νεφέλωμα εκπομπής (το κόκκινο μέρος), ένα νεφέλωμα ανακλάσεως (η μπλε περιοχή) και ένα σκοτεινό νεφέλωμα (τα «κενά» στο νεφέλωμα εκπομπής που ευθύνονται για την εμφάνιση του νεφελώματος), γνωστό και ως Barnard 85.

Το τρισχιδές νεφέλωμα ήταν αντικείμενο ερευνών από τους αστρονόμους χρησιμοποιώντας το Διαστημικό Τηλεσκόπιο Χαμπλ το 1997. Το ΔΤΧ χρησιμοποίησε φίλτρα που απομόνωναν την εκπομπή από άτομα υδρογόνου, ιονισμένα άτομα θείου και διπλά ιονισμένα άτομα οξυγόνου. Οι εικόνες συνδυάστηκαν σε μία ψευδόχρωμη σύνθετη εικόνα που δείχνει πως το νεφέλωμα θα έμοιαζε στο μάτι.

Οι κοντινές εικόνες δείχνουν ένα πυκνό νέφος σκόνης και αερίου, του οποίου είναι ένα αστρικό βρεφοκομείο γεμάτο με άστρα στην φάση του εμβρύου. Αυτό το νέφος βρίσκεται περίπου 8 έτη φωτός μακρυά από το κεντρικό άστρο του νεφελώματος. Ένας αστρικός πίδακας εξέχει από την κορυφή του νέφους και έχει μήκος περίπου 0,75 έτη φωτός. Η πηγή του πίδακα είναι ένα νεαρό αστρικό αντικείμενο βαθιά μέσα στο νέφος. Οι πίδακες είναι τα χρησιμοποιημένα αέρια της αστρικής δημιουργίας. Η ακτινοβολία από το κεντρικό άστρο του νεφελώματος κάνει τον πίδακα να ακτινοβολεί.

Αυτή η εικόνα δείχνει επίσης ένα νέφος που μοιάζει με δάκτυλο δεξιά του πίδακα. Η κορυφή δείχνει κατευθείαν προς το άστρο που τροφοδοτεί το Τρισχιδές νεφέλωμα με ενέργεια. Αυτό το νέφος αποτελεί ένα εξέχον παράδειγμα εξαερωμένου αεριώδους σφαιριδίου (γνωστά και ως EGG). Αυτό το νέφος έχει επιζήσει επειδή η μία άκρη του είναι ένας κόμβος αερίου που είναι αρκετά πυκνός για να αντέξει τη διάβρωση από την έντονη αστρική ακτινοβολία.

Τον Ιανουάριο του 2005, το διαστημικό τηλεσκόπιο Spitzer ανακάλυψε 30 άστρα σε φάση εμβρύου και 120 νεογέννητα άστρα που δεν είναι ορατά σε εικόνες τραβηγμένες στο οπτικό φως.

Η απόσταση του νεφελώματος είναι αρκετά αβέβαιη, με τις τιμές να ποικίλουν από 2.200 έτη φωτός μέχρι 9.000 έτη φωτός, η οποία δίνεται από το Χαμπλ. Ο Sky Catalog 2000 και οι Archinal και Hynes δίνουν μία ενδιάμεση τιμή 5.200 ετών φωτός και ο CR O’DELL υπολόγισε το 1963 ότι απέχει 7.600 έτη φωτός. Τέλος, η βάση δεδομένων WEBDA δίνει μία τιμή 3.140 ετών φωτός.

Το κόκκινο νεφέλωμα εκπομπής με το νεαρό αστρικό σμήνος κοντά στο κέντρο του περιβάλλεται από ένα μπλε νεφέλωμα ανάκλασης το οποίο είναι αρκετά εμφανές στη βορειότερη άκρη του.

Όπως συμβαίνει συχνά με τα νεφελώματα, ο υπολογισμός του μεγέθους διαφέρει σημαντικά· οι τιμές κυμαίνονται από 6,3 μέχρι 9. Αυτό οφείλεται μερικώς διότι το υπάρχον άστρο HD 196692, γνωστό και ως HN 40 και ADS 10991 είναι ένα πολλαπλό σύστημα με συνολικό μέγεθος 7. Τα λαμπρότερα συστατικά έχουν μέγεθος 7,6, 10,7 και 8,7 και είναι πολύ καυτά με φασματικό τύπο Ο5. Ο Sky Catalogur 2000.0 προσθέτει ακόμη τέσσερα αχνότερα μέλη. Αυτό το άστρο βρίσκεται στη δυτική μεριά του σμήνους αστέρων. Στη βορειότερη άκρη βρίσκεται το HD 164514, ένας λευκός υπεργίγαντας με φαινόμενο μέγεθος +7,42, το οποίο επίσης δυσκολεύει την υπολογισμό της λαμπρότητας του.

M16 EAGLE nebula-Pillars of Creation .

Πυλώνες της Δημιουργίας.

Photo Credit: Dimitrios Deligeorgopoulos

Astrotek Space Observatory Evrytania Greece.

Wide 2018 edition

Ο όρος Πυλώνες της Δημιουργίας (Pillars of Creation) αναφέρεται σε μια φωτογραφία που λήφθηκε από το διαστημικό τηλεσκόπιο Χαμπλ. Απεικονίζει διαστρικά αέρια και σκόνη στο Νεφέλωμα του Αετού, τα οποία έχουν τη μορφή προβοσκίδας ελέφαντα. Η φωτογραφία λήφθηκε την 1η Απριλίου του 1995 και είναι μια από τις δέκα καλύτερες φωτογραφίες από το Χαμπλ, σύμφωνα με το Space.com. Η φωτογραφία τραβήχτηκε από τους αστρονόμους Τζεφ Χέστερ και Πολ Σκόουεν του Πανεπιστημίου της Αριζόνα.

Οι Πυλώνες της Δημιουργίας δεν υπάρχουν πια. Το 2007, αστρονόμοι ανακοίνωσαν ότι καταστράφηκαν από το εκρηκτικό κύμα ενός υπερκαινοφανή αστέρα πριν από περίπου 6.000 χρόνια. Λόγω της πεπερασμένης ταχύτητας του φωτός, αυτή τη στιγμή από τη Γη μπορεί να παρατηρηθεί η προσέγγιση του εκρητικού κύματος στους Πυλώνες. Για να γίνει ορατή η πλήρης καταστροφή τους, θα χρειαστεί τουλάχιστον μια χιλιετία.

Οι Πυλώνες της Δημιουργίας αποτελούνταν από κρύο μοριακό υδρογόνο και σκόνη, τα οποία διαβρώνονταν από την φωτοεξάτμιση που προκαλούσε η υπεριώδης ακτινοβολία που προερχόταν από κοντινά θερμά αστέρια. Ο αριστερός πυλώνας είχε μήκος τεσσάρων ετών φωτός. Οι προεξοχές των πυλώνων που μοιάζουν με δάχτυλα είχαν μέγεθος μεγαλύτερο από αυτό του Ηλιακού μας συστήματος.

Το νεφέλωμα της Καρδιάς (IC-1805)

Το νεφέλωμα της Καρδιάς (IC-1805) με νέα επεξεργασία από νέα και παλιά δεδομένα. Η λήψη έγινε από αστεροσκοπειο μου στην Ευρυτανία.

Το Νεφέλωμα της Καρδιάς,(IC 1805) βρίσκεται περίπου 7500 έτη φωτός μακριά από τη Γη και βρίσκεται στον Γαλαξιακο βραχίονα του Περσέα στον αστερισμό της Κασσιόπης. Ανακαλύφθηκε από τον William Herschel στις 3 Νοεμβρίου 1787.Πρόκειται για ένα νεφέλωμα εκπομπής που αποτελείτε από λαμπερό ιονισμένο αέριο υδρογόνου και πιο σκοτεινές λωρίδες σκόνης.

Το πολύ φωτεινότερο μέρος αυτού του νεφελώματος (ο κόμπος στο αριστερό άκρο) ονομάζετε ξεχωριστά ως NGC 896, επειδή αυτό ήταν το πρώτο μέρος του νεφελώματος που ανακαλύφθηκε.

Ο έντονος κόκκινος φωτισμός στο νεφέλωμα δημιουργείται από την ακτινοβολία που προέρχεται από μια μικρή ομάδα αστέρων κοντά στο κέντρο του. Αυτό το ανοικτό σύμπλεγμα από αστέρια, γνωστό ως Melotte 15, περιέχει μερικά φωτεινά αστέρια σχεδόν 50 φορές τη μάζα του Ήλιου μας αλλά και πολύ πιο αμυδρά αστέρια που αποτελούν μόνο ένα κλάσμα της μάζας του Ήλιου μας.

NGC-281

Το νεφέλωμα εκπομπής NGC-281 ή νεφέλωμα pacman(μοιάζει λίγο) από το Αστεροσκοπειο μου στην Ευρυτανία. Εντοπίζετε στον αστερισμό της Κασσιοπης και βρίσκεται στην Γαλαξιακή σπείρα του Περσέα. Απέχει από εμάς 9500 έτη φωτός η δε διάμετρός του είναι περί τα 48 έτη φωτός.

Σύνθεση RGB+HA 2 ωρες.

Αστροβραδιά στο πλάισιο των γιορτών Δάσους.

Με επιτυχία έγινε η αστροβραδια εχθές 8-8-2018 στον Προφήτη Ηλία στην Μυρικη με πάρα πολλούς αστροφιλους αρκετά περισσότερους από όσους περιμέναμε. Έγινε επίδειξη των πλανητών Αφροδίτης-Δια-Κρόνου-Αρκαθώς και ουρανογραφία. 

Έπειτα έγινε συζήτηση επάνω στην αστρονομία-κοσμολογία. Ευχαριστούμε όλους όσους ήρθανε να μαθουνε και να δούνε ουσιαστικά πράγματα σχετικά με τον ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ κόσμο όπου ζούμε.Θα σας περιμένουμε στις επόμενες αστροβραδιες μας (Θα είμαστε και πιο οργανωμένοι :) :) .)

Η φωτογραφία είναι από εχθές όπου όλοι είμαστε κάτω από τον Γαλαξία μας.Θα ακολούθηση και Timelapse.

Δημήτρης-Μανώλης-Θανάσης.