Wasp-32b

Αγαπητοί φίλοι του διαστήματος σας παρουσιάζω την 2η μου καταγραφή διέλευσης εξωπλανήτη σε ένα άλλο αστρικό σύστημα. Με πολλά προβλήματα κατά την καταγραφή της διέλευσης του λόγο καιρού. Ο εξωπλανητης αυτός ονομάζεται Wasp-32b και βρίσκεται ανάμεσα στους Ιχθύες και το Κήτος. Είναι περίπου στο μέγεθος του πλανήτη Δια και περιστρέφεται γύρω από το άστρο του σε εξαιρετικά κοντινή απόσταση σε 2,7 μόλις ημέρες(Hot Jupiter).Η καταγραφή έγινε στις 20-12-2018 από το αστεροσκοπειο ARTEMIS και η διέλευση είχε διάρκεια 145 λεπτά.

Inf
o.
-------------Planet--------------------------------
WASP-32b: A transiting hot Jupiter planet orbiting a lithium-poor, solar-type star
Discovered in 2010
Mass 3.6 ( -0.07 +0.07 ) MJupiter
Orbital Period 2.71865 (± 8e-05) day
Eccentricity 0.018 (± 0.0065)
Radius 1.18 ( -0.07 +0.07 ) RJupiter
Inclination 85.3 (± 0.5) deg
Update 2010-10-11
Detection Method Primary Transit
Primary transit 2455151.054 (± 0.0005) JD
--------------------------------Star-------------------
Spectral type G
Apparent magnitude V 11.3
Mass 1.1 (± 0.03) MSun
Age —
Effective temperature 6100.0 (± 100.0) K
Radius 1.11 (± 0.05) RSun
Metallicity [Fe/H] -0.13 (± 0.1)

Εξωηλιακός πλανήτης ή εξωπλανήτης ονομάζεται κάθε πλανήτης που δεν ανήκει στο δικό μας Ηλιακό Σύστημα, δεν περιφέρεται δηλαδή γύρω από τον Ήλιο. Μέχρι τη δεκαετία του 1990 οι πλανήτες αυτοί ήταν αποκλειστικά θέμα των θεωρητικών της Μικροκοσμογονίας και των συγγραφέων επιστημονικής φαντασίας. Η ύπαρξή τους ή μη, ήταν από καιρό ένα από τα μεγαλύτερα ζητήματα της Αστρονομίας, όμως δεν υπήρχαν τεχνικά μέσα με αρκετή ισχύ για να εντοπιστούν. Οι ανακαλύψεις όμως της δεκαετίας του 1990 άλλαξαν ριζικά το σκηνικό: Το 1992 ανακαλύφθηκαν οι πρώτοι τέτοιοι πλανήτες, να περιφέρονται γύρω από τον πάλσαρ PSR 1257+12, από τους Αλεκσάντερ Βόλσταν και Frail, και το 1995 οι πρώτοι εξωηλιακοί πλανήτες γύρω από ένα συνηθισμένο αστέρα όπως ο Ήλιος (τον 51 Πηγάσου), από τους Μισέλ Μαγιόρ και Ντιντιέ Κελόζ.

Διαστημικά σώματα με τα ακριβή χαρακτηριστικά εξωηλιακών πλανητών φαίνεται να υπάρχουν και εκτός των ηλιακών συστημάτων και πιθανολογείται πως οι ελεύθεροι αυτοί πλανήτες ακολουθούν διαφορετικό μοντέλο σχηματισμού από αυτό ενός κλασικού πλανήτη που βρίσκεται σε τροχιά.

Σήμερα (Δεκέμβριος 2018) είναι γνωστοί 3.912 εξωηλιακοί πλανήτες σε 2.915 πλανητικά συστήματα από τα οποία 648 έχουν πάνω από ένα πλανήτη. Ο αριθμός αυτός μεταβάλλεται γρήγορα, καθώς νέες ανακαλύψεις προστίθενται κάθε λίγο. Ο κλάδος του κυνηγιού πλανητών είναι ένας από τους γρηγορότερα αναπτυσσόμενους της αστρονομίας, και συγκεντρώνει το ενδιαφέρον όλο και περισσότερων επιστημόνων, αλλά και σημαντικές επενδύσεις σε εξοπλισμό και κονδύλια. Οι ανακαλύψεις αυτές είναι όλες, πλην μίας, έμμεσες, δηλαδή τα σώματα αυτά δεν είναι παρατηρήσιμα με τηλεσκόπιο, εξαιτίας των τεράστιων αποστάσεών τους από τη Γη (δεκάδες έτη φωτός απέχουν οι πλησιέστεροι). Ανιχνεύσιμες είναι μόνο οι φασματοσκοπικές (συνήθως), φωτομετρικές ή αστρομετρικές μεταβολές που επιφέρει η κίνησή τους γύρω από τους αστέρες τους στο φως ή τη θέση των αστέρων αυτών.

Βάσει αστρονομικών εκτιμήσεων τον Νοέμβριο του 2013 και σε σχέση με τα δεδομένα της διαστημικής αποστολής Κέπλερ , εκτιμήθηκε πως ενδεχομένως να υπάρχουν έως και 40 δισεκατομμύρια εξωπλανήτες παρομοίου μεγέθους με την Γη στις κατοικήσιμες ζώνες εντός του ίδιου Γαλαξία όπου βρίσκεται η Γη,11 δισεκατομμύρια εκ των οποίων μπορεί να περιστρέφονται γύρω από αστέρες παρομοίου τύπου με τον Ήλιο.

Κομήτης 46P/Wirtanen

Καλησπέρα σας. Άλλος ένας επισκέπτης φωτογραφηθηκε χθες στην αστροφαρμα μου .Βλέπετε τον Κομήτη 46P/Wirtanen ο οποίος θα δεσπόζει λαμπερός μέχρι τα τέλη του Δεκεμβρίου χαμηλά στον Νότιο-ανατολικό ορίζοντα. Επίσης καταγράφτηκε η κίνηση του σε σχέση με τους αστέρες πίσω του σε διάστημα 40 λεπτών.

 Η απόσταση του από την Γη αυτήν την στιγμή είναι 15.727.000 χιλιόμετρα. Ο πυρήνας του έχει διάμετρο 1.2 χιλιόμετρα. Η λήψη έγινε από το Αστεροσκοπειο Artemis.

Η φωτογραφία με τον κομήτη 46P/Wirtanen επάνω από το Καρπενήσι έγινε παγκόσμια ημερήσια επιστημονική φωτογραφία για την Γη.(EPOD ,Service of USRA).Ειμαι πολύ χαρούμενος και τους ευχαριστώ.

Supernovae 2018ivc in M77

Αγαπητοί αστρόφιλοι καλησπέρα. Εχθές κατέγραψα έναν πρόσφατο υπερκαινοφανή αστέρα (supernova) όπου ανακαλύφθηκε πριν 20 μέρες κοντά στον πυρήνα του Γαλαξία M77 ο οποίος εντοπίζετε στον αστερισμό του Κήτους σε απόσταση 46.970.000 ετών φωτός. Αυτήν την στιγμή η έκρηξη είναι σε μέγεθος 14.Η καταγραφή έγινε στο αστεροσκοπειο Ευρυτανίας ARTEMIS.

GSO RC150 mm -FR AP (f/5)

ATIK 16HR

ASI120 MC Guide.

HEQ5 PRO

LUM 5X10 MINUTES

Maxim DL6

www.edsro.eu

Ο όρος υπερκαινοφανείς αστέρες ή σουπερνόβα (supernova) αναφέρεται σε διάφορους τύπους εκρήξεων που συμβαίνουν στο τέλος της ζωής των αστέρων κατά τις οποίες παράγουν εξαιρετικά φωτεινά αντικείμενα, αποτελούμενα από πλάσμα, (ιονισμένη ύλη) και των οποίων η αρχική φωτεινότητά τους στη συνέχεια αδυνατίζει μέχρι του σημείου της αφάνειας μέσα σε λίγους μήνες.

Υπάρχουν δύο διαφορετικοί δρόμοι για αυτή την κατάληξη: είτε όταν ένας αστέρας μεγάλης μάζας παύει να παράγει ενέργεια στον πυρήνα του, οπότε και καταρρέει κάτω από τη δύναμη της ίδιας του της βαρύτητας (περίπτωση υπερκαινοφανούς Τύπου Ib και Τύπου II), είτε όταν ένας λευκός νάνος, ήδη συρρικνωμένος και παγωμένος αστέρας, που απορροφά το υλικό (τη μάζα) από ένα συνοδό αστέρα όταν φτάσει στο κρίσιμο όριο απορρόφησης μάζας, το λεγόμενο Όριο Τσαντρασεκάρ (Chandrasekhar), οπότε και θα υποστεί ομοίως θερμοπυρηνική έκρηξη καταρρέοντας κάτω από τη δύναμη της βαρύτητας (περίπτωση υπερκαινοφανούς Τύπου Ia). Και στις δύο αυτές περιπτώσεις η θερμοπυρηνική έκρηξη εκτινάσσει μεγάλο μέρος του αστρικού υλικού με μεγάλη δύναμη και ταχύτητα που υπερβαίνει τα 3.000 χλμ/δευτερόλεπτο (ή τα 10,8 εκατομμύρια χιλιόμετρα την ώρα), προς όλες τις κατευθύνσεις. Θεωρείται μάλιστα ότι η λάμψη τέτοιων εκρήξεων είναι κατά πολύ μεγαλύτερη από αυτή ολόκληρου του γαλαξία.

Η έκρηξη υπερκαινοφανούς δημιουργεί ένα κύμα στον γύρω χώρο, αφήνοντας ένα είδος νεφελώματος που είναι γνωστό ως υπόλειμμα υπερκαινοφανούς. Οι εκρήξεις σουπερνόβα είναι η κύρια πηγή όλων των βαρύτερων του οξυγόνου στοιχείων, και η μοναδική πηγή πολλών σημαντικών στοιχείων. Για παράδειγμα, όλο το ασβέστιο στα οστά μας και όλος ο σίδηρος του οργανισμού μας έχουν παραχθεί σε κάποια έκρηξη υπερκαινοφανούς, εδώ και δισεκατομμύρια χρόνια. Η έκρηξη μεταφέρει αυτά τα βαρέα στοιχεία στο μεσοαστρικό χώρο, εμπλουτίζοντας τα μοριακά νέφη (αστρική σκόνη ή αστρόσκονη) που αποτελούν την πρώτη ύλη για τον σχηματισμό των αστέρων και των πλανητών. Αυτή η διαδικασία εμπλουτισμού είναι που καθόρισε τη σύνθεση του Ηλιακού Συστήματος πριν από 4,5 δισεκατομμύρια χρόνια, και τελικά έκανε εφικτή τη χημεία της ζωής στη Γη. Κάθε άτομο του σώματός μας, κάθε μόριο του αέρα που αναπνέουμε, δημιουργήθηκαν σε ένα άστρο και έφτασαν ως εδώ με μια έκρηξη υπερκαινοφανούς. Κατά μία έννοια, είμαστε κυριολεκτικά «παιδιά των αστεριών».

Η έκρηξη υπερκαινοφανούς δημιουργεί ασύλληπτα μεγάλες θερμοκρασίες, και κάτω από τις σωστές συνθήκες, οι αντιδράσεις σύντηξης που λαμβάνουν χώρα μπορούν να δημιουργήσουν ορισμένα από τα βαρύτερα στοιχεία, όπως το καλιφόρνιο.

Οι επιπτώσεις μιας πολύ κοντινής έκρηξης σουπερνόβα θα ήταν καταστροφικές για τη ζωή πάνω στη Γη. Το ωστικό κύμα από μια τέτοια έκρηξη μπορεί να καταστρέψει το προστατευτικό στρώμα του όζοντος. Χωρίς το όζον η ζωή στη στεριά και στα ρηχά νερά θα είναι εκτεθειμένη στις υπεριώδεις ακτινοβολίες, οι οποίες καταστρέφουν το DNA των ζωντανών οργανισμών. Για να γίνει όμως αυτό θα πρέπει τα αστέρια αυτά να βρίσκονται σε απόσταση ίση ή μικρότερη από 500 έτη φωτός. Μέχρι στιγμής στην ανθρώπινη ιστορία, καμία έκρηξη σουπερνόβα δεν ήταν τόσο κοντά. Η πιο κοντινή έκρηξη που παρατηρήθηκε στην Ιστορία της ανθρωπότητας σημειώθηκε το 1054 στον αστερισμό Ταύρο και ξέσπασε από απόσταση 6.300 ετών φωτός. Στην Προϊστορία, η έκρηξη που δημιούργησε τον αστέρα νετρονίων Geminga στον αστερισμό Δίδυμοι πρέπει να έγινε σε απόσταση 510 ετών φωτός από τη Γη. Υπολογίζεται πως στα επόμενα 1.000 χρόνια κάποια από τα αστέρια που απέχουν μόλις μερικές εκατοντάδες έτη φωτός, όπως ο Betelgeuse που απέχει από εμάς 640 έτη φωτός, θα εκραγούν πιθανότατα ως υπερκαινοφανείς.