Το μεγαλείο του Σύμπαντος

Ο άνθρωπος,η Γη μας και εκατομμύρια πλανήτες εως 30.000 έτη φωτός μακρυά,Όλα σε μια φωτογραφία.

Το νεφέλωμα της ροζέτας( Caldwell 49)

Το νεφέλωμα της ροζέτας( Caldwell 49) ξεδιπλώνει ολη την ομορφιά του σαν υπέροχο λουλούδι στα βάθη του σύμπαντος.Απέχει απο την γη περίπου 5200 έτη φωτός,ενω η διάμετρος του ειναι 130 έτη φωτός.Εκτιμάτε δε οτι η μάζα του ειναι 10.000 ηλιακές μάζες.

Λήψη απο το μικρο αστεροσκοπείο μου.

Διδυμιδες 2015

Υπέροχο θέαμα απόψε οι Διδυμιδες καιγόντουσαν στην ατμόσφαιρα της Γης και φώτιζαν τον Ευρυτανικο ουρανό.

Photo Credit : Deligeorgopoulos Dimitrios

Οι Διδυμίδες (Geminids, GEM) είναι μια βροχή μετεώρων των οποίων η πηγή θεωρείται ο αστεροειδής 3200 Φαέθων, ο οποίος έχει έντονα ελλειπτική τροχιά που τον φέρνει από τη Κύρια Ζώνη Αστεροειδών εσωτερικά της τροχιάς του Ερμή. Έτσι, μαζί με τους Τεταρτίδες, είναι οι μόνες σημαντικές βροχές διαττόντων οι οποίες δεν οφείλονται σε κάποιο κομήτη. Τα μετέωρα κινούνται σχετικά αργά, με περίπου 35 χλμ/s, ενώ το μέγιστο της βροχής παρατηρείται τις 13/14 Δεκεμβρίου όταν σε σκοτεινούς ουρανούς μπορούν να παρατηρηθούν μέχρι και 100 με 120 διάττοντες την ώρα, μπορεί και περισσότεροι, ενώ σε πιο φωτεινούς ουρανούς παρατηρούνται 50 με 60 την ώρα. Οι πρώτοι διάττοντες παρατηρούνται τις 6 Δεκεμβρίου και οι τελευταίοι τις 18 Δεκεμβρίου. Το ακτινοβόλο σημείο τους βρίσκεται, όπως υπονοεί και το όνομά τους, στον αστερισμό των Διδύμων.

Η πρώτη αναφορά των Διδυμίδων γίνεται ξαφνικά το 1862, πολύ αργότερα από παρόμοιες αναφορές για τους Περσείδες (36 μ.Χ.) και τους Λεοντίδες (902 μ.Χ.), όταν ο Ρ. Π. Γκρεγκ από το Μάντσεστερ στην Αγγλία ανέφερε ότι είδε μια βροχή διαττόντων με ακτινοβόλο σημείο στους Δίδυμους τις 10 με 12 Δεκεμβρίου. Μια παρόμοια αναφορά έγινε την ίδια περίοδο από τους Μάρσαλ και Τουίνιν στις Ηνωμένες Πολιτείες. Το 1863 τους αναφέρει ο Αλεξάντερ Στιούαρτ Χέρσελ. Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1870 οι αναφορές άρχισαν να πληθαίνουν. Το 1877 υπολογίστηκε ότι ο ρυθμός τους έφτανε τους 14 διάττοντες/ώρα και το 1896 τους 23/ώρα. Οι δημοσιευμένοι ρυθμοί συνέχισαν να αυξάνουν κατά τη διάρκεια του 20ου αιώνα και έφτασαν τους 70/ώρα τη δεκαετία του 1970.

Το 1947 ο Φρεντ Γουίπλ μελέτησε φωτογραφίες της βροχής ώστε να υπολογίσει τα τροχιακά χαρακτηριστικά των μετεώρων. Βρήκε ότι η περίοδος περιφοράς τους ήταν μόλις 1,65 έτη και είχε μεγάλη εκκεντρότητα και μικρή κλίση. Η τροχιά αυτή δείχθηκε από μετέπειτα έρευνες του Πλάβεκ (Πράγα) ότι επηρεάζεται από το Δία. Υπολόγισε ότι η αλλάγη της τροχιάς προκαλεί την μετακίνηση της ημέρας της μέγιστης δραστηριότητας μία μέρα κάθε 60 χρόνια. Έδειξε επίσης ότι το σημείο στο οποίο η τροχιά των μετεώρων τέμνει το επίπεδο της τροχιά της Γης αλλάζει. Το 1700 ήταν 0,1337 ΑΜ εντός της τροχιάς της Γης, το 1900 ήταν 0,0178 ΑΜ εντός της τροχιάς της Γης και το 2100 θα είναι 0,1066 ΑΜ πέρα από την τροχιά της Γης, και έτσι στο μέλλον η βροχή θα αρχίσει να φθίνει και τελικά δεν θα παρατηρείται.

Το 1983 ανακαλύφθηκε από το πρόγραμμα IRAS ο αστεροειδής 1983 TB, ο οποίος με κάποιους πρωταρχικούς υπολογισμούς βρέθηκε ότι έχει κοινή τροχιά με τους Διδυμίδες. Ήταν η πρώτη φορά που ένας αστεροειδής συνδέθηκε με μια βροχή μετεωριτών.

California nebula(NGC 1499)

Το χθεσινό αποτέλεσμα της φωτογράφησης του νεφελώματος California(NGC 1499) απο το παρατηρητηριο Astrotek.Είναι ένα νεφέλωμα εκπομπής στον αστερισμό του Περσέα.Απέχει από εμάς 1000 έτη φωτός.Η εκπομπή ιονισμένου υδρογόνου προκαλείτε απο τον αστέρα τύπου Ο7 xi Persei( Menkib).

Χριστουγεννιατικη πανσέληνος.

Σήμερα είχαμε την Χριστουγεννιατικη πανσέληνο ενα σπάνιο φαινόμενο που συμβαίνει ανα δεκαετίες.Η τελευταία είχε συμβεί το 1977 και ήμουνα 3 χρονών τότε.Η επόμενη θα γίνει το 2034 την βλέπω δεν την βλέπω.Οπότε την αποθανάτισα να την έχω να την θυμάμαι και εγώ και εσείς και τα παιδιά σας.Χρόνια σας πολλά και καλές γιορτές.

Η φωτογραφία είναι μωσαϊκό 10 φωτογραφιών με τηλεσκόπιο + πλανητική κάμερα.Κάθε φωτογραφία από τiς 10 είναι σύνολο πρόσθεσης 500 καρέ βίντεο 16 bit.Σύνολο 5000 φωτογραφίες 1280Χ1024.

Η λήψη όπως πάντα από Ευρυτανία.