Ζωδιακό Φως.

Απόψε ο ουρανός είχε μεγάλη διαύγεια και έτσι πήγα μια βόλτα στο βουνό από την μεριά του Αγίου Νικολάου στην Ευρυτανια. Αν και ήθελα να πάρω τον Αστερισμό του Ωρίωνα σε ένα πλάνο αποτύπωσα πάνω από το χωριό την Αφροδίτη ,τον Γαλαξία μας και τον Γαλαξία της Ανδρομέδας σε απόσταση 2.5 εκατομμυρίων ετών φωτός. Άλλα χωρίς να το θέλω αποτύπωσα για πρώτη φορά κάτι που ήθελα από καιρό να το κάνω. Στην 1η και 3η φωτογραφία φαίνεται μια απαλή λωρίδα διάχυτου φωτός,φαρδιά κάτω δεξιά και σταδιακώς να στενεύει προς τα πάνω αριστερά. Επιτέλους φωτογράφησα το Ζωδιακό Φως. Είναι μεσοαστρικη σκόνη μεταξύ των πλανητών και του ηλίου μας,Ο ήλιος φωτίζει αυτήν την σκόνη στο διάστημα και ιδού το αποτέλεσμα.

Το λεγόμενο ζωδιακό φως κατατάσσεται στα ουράνια φαινόμενα. Κατά τους μήνες Ιανουάριο μέχρι Απρίλιο κατ΄ έτος, μετά τη λήξη του λυκόφωτος γίνεται ορατό στον δυτικό πάντα ορίζοντα ένα υπόλευκο και διάχυτο, πολύ ζωηρό φως σε μορφή τριγωνικής στήλης που εκτείνεται κατά μήκος της εκλειπτικής. Το ύψος του φωτός αυτού στην Ελλάδα φαίνεται να περιορίζεται στις 50°. Ανάλογο τέτοιο φως παρατηρείται και στον ανατολικό ορίζοντα, προ του λυκαυγούς, κατά τους μήνες Οκτώβριο και Νοέμβριο. Και στις δύο αυτές περιπτώσεις αυτό το φως ονομάζεται ζωδιακό φως.

Το ζωδιακό φως προέρχεται από την ανάκλαση του ηλιακού φωτός υπό σωματιδίων που ως αραιός κονιορτός (σκόνη) βρίσκονται διαχυμένα στο χώρο μεταξύ των πλανητών και κυρίως από τον Ήλιο μέχρι τον Άρη. Από το σχήμα που παίρνει το ζωδιακό φως συνάγεται ότι το «κονιορτώδες» αυτό νέφος είναι φακοειδές και ότι το επίπεδο της τροχιάς της Γης είναι το επίπεδο συμμετρίας του.

Καλό σας βράδυ.