Καλά Χριστούγεννα σε όλους και ευτυχισμένος ο καινούργιος χρόνος με υγεία και ελπίδα.
Κυριακή 28 Δεκεμβρίου 2014
Καλά Χριστούγεννα σε όλους.Χθεσινή λήψη του νεφελώματος του Ωρίωνα απο το παρατηρητηριο μου.
Astrotek Evrytania.
 |
| Photo Credit : Jim Deligeorgopoulos |
Το Νεφέλωμα του Ωρίωνα, γνωστό και ως Μέγα Νεφέλωμα του Ωρίωνος (μια ακριβέστερη ονομασία, καθώς στον αστερισμό Ωρίωνα υπάρχουν αρκετά άλλα νεφελώματα), αλλά και ως Μεσιέ 42 (Μ42), είναι ένα διάχυτο νεφέλωμα νότια από τη Ζώνη του Ωρίωνα. Είναι ένα από τα φαινομενικώς φωτεινότερα νεφελώματα, ορατό με γυμνό μάτι σε σκοτεινό ουρανό. Το M42 απέχει από εμάς 1.344 ± 20 έτη φωτός.[2][3] Περιλαμβάνει την κοντινότερη στη Γη περιοχή παραγωγής νέων αστέρων. Η πραγματική του διάμετρος εκτιμάται σε 24 έτη φωτός.
Το Νεφέλωμα του Ωρίωνα είναι ένα από τα πλέον ερευνηθέντα και φωτογραφημένα ουράνια σώματα. Η μελέτη του έχει αποκαλύψει πολλά μυστικά για τη διαδικασία σχηματισμού νέων άστρων και πλανητών από τη βαρυτική κατάρρευση νεφών διαστρικού αερίου και σκόνης. Οι αστρονόμοι έχουν παρατηρήσει απευθείας πρωτοπλανητικούς δίσκους, φαιούς νάνους, έντονες και τυρβώδεις κινήσεις αέριων μαζών και φαινόμενα φωτοϊονισμού από το φως γειτονικών αστέρων μεγάλης μάζας στο νεφέλωμα. Υπάρχουν επίσης υπερηχητικά «σφαιρίδια» αερίου που διατρυπούν τα πυκνά νέφη υδρογόνου του Νεφελώματος του Ωρίωνα: το καθένα από αυτά είναι 10 φορές μεγαλύτερο από το Ηλιακό Σύστημα (ως την τροχιά του Πλούτωνα) και οι άκρες του τονίζονται από κυανή ακτινοβολία ατόμων σιδήρου, ενώ η γένεσή τους πιθανότατα οφείλεται σε κάποιο άγνωστο βίαιο γεγονός που έλαβε χώρα πριν από χίλια περίπου χρόνια.
Το Νεφέλωμα του Ωρίωνα αποτελεί στην πραγματικότητα τμήμα ενός πολύ μεγαλύτερου νεφελώματος, που είναι γνωστό ως Σύμπλεγμα Μοριακών Νεφών του Ωρίωνα και εκτείνεται σε ολόκληρο τον αστερισμό, περιλαμβάνοντας τον Βρόχο του Μπάρναρντ, το Νεφέλωμα Αλογοκεφαλή, το M43, το M78 και το Νεφέλωμα της Φλόγας. Γένεση αστέρων παρατηρείται σε ολόκληρο το Νεφέλωμα του Ωρίωνα και εξαιτίας αυτής της διαδικασίας η περιοχή εκπέμπει άφθονο υπέρυθρο φως.
Το Μ42 είναι ορατό με γυμνό μάτι τις νύχτες χωρίς φεγγάρι, καθώς γίνεται αντιληπτό ως το μεσαίο «αστέρι» στο ξίφος του Ωρίωνος, το οποίο σχηματίζουν οι τρεις αστέρες που εκτείνονται νότια από τη Ζώνη. Το «αστέρι» αυτό φαίνεται θολό σε παρατηρητές με οξεία όραση και η νεφελώδης του φύση γίνεται προφανής αν το παρατηρήσουμε με ένα ζευγάρι κιάλια ή με ένα μικρό τηλεσκόπιο.
Το Νεφέλωμα του Ωρίωνα εμπεριέχει ένα πολύ νεαρό ανοικτό σμήνος αστέρων, γνωστό ως Τραπέζιο (του Ωρίωνα) εξαιτίας του σχήματος που απαρτίζουν τα 4 φωτεινότερα άστρα του. Δύο από αυτά φανερώνονται ως διπλά σε νύχτες με ιδανικές συνθήκες, και επομένως συνολικά έχουμε 6 αστέρες. Οι αστέρες του Τραπεζίου, όπως και πολλοί άλλοι της περιοχής, βρίσκονται σε νεαρή ηλικία. Το Τραπέζιο ίσως συνιστά μέρος του πολύ μεγαλύτερου «Σμήνους του Νεφελώματος του Ωρίωνα», μία ομάδα περίπου 2.000 αστέρων σε μία περιοχή με διάμετρο περίπου 20 έτη φωτός. Πριν από δύο εκατομμύρια έτη αυτό το σμήνος μπορεί να περιείχε τους αστέρες AE Ηνιόχου, 53 Κριού και μ Περιστεράς, που σήμερα παρατηρούνται να κινούνται μακριά από το νεφέλωμα με ταχύτητες μεγαλύτερες από 100 km/sec.[4]
Εδώ και αιώνες οι παρατηρητές έχουν προσέξει την πρασινωπή χροιά του Νεφελώματος του Ωρίωνα, που επιπλέον έχει περιοχές με κόκκινο και γαλάζιο-ιώδες χρώμα. Το κόκκινο είναι γνωστό ότι προέρχεται από τη φασματική γραμμή Hα του υδρογόνου, που έχει μήκος κύματος 656,3 nm, ενώ ο συνδυασμός γαλάζιου-ιώδους είναι ανακλώμενη ακτινοβολία από αστέρες μεγάλης μάζας, φασματικού τύπου O, στην κεντρική περιοχή του νεφελώματος.
Η πρασινωπή χροιά ωστόσο υπήρξε αίνιγμα για τους αστρονόμους μέχρι τα μέσα του 20ού αιώνα: καμιά από τις τότε γνωστές φασματικές γραμμές δεν μπορούσε να την εξηγήσει. Υποτέθηκε ότι ήταν φασματική γραμμή ενός νέου στοιχείου της ύλης, στο οποίο δόθηκε το όνομα «νεφέλιο». Αλλά με την πρόοδο στην Ατομική Φυσική προσδιορίσθηκε τελικώς ότι το πράσινο χρώμα παραγόταν από μία μετάπτωση ηλεκτρονίου μικρής πιθανότητας σε διπλά ιονισμένα άτομα οξυγόνου, μία από τις λεγόμενες «απαγορευμένες γραμμές». Αυτές οι φασματικές γραμμές - ακτινοβολίες ήταν αδύνατο να παραχθούν στο εργαστήριο επειδή απαιτούν εκτεταμένο περιβάλλον πολύ μικρής πυκνότητας ύλης, που μόνο στον διαστρικό χώρο υπάρχει.
Λήψη του πανέμορφου νεφελώματος του Ίππου στον Ωρίωνα.(IC-434 Horsehead nebula at Orion).Συνολική έκθεση 1 ώρας σε εστιακή 1360mm(f/9).
 |
| Photo Credit : Jim Deligeorgopoulos |
Gso rc6''''(f/9)--Canon 500d+cls filter
4x15 minutes + 3 darks iso 800 12 celsious
apt--nebulocity--startools--photoshop
guided with finder+asi 120 mc.
Ένα από τα πιο αναγνωρίσιμα νεφελώματα στον ουρανό, το Νεφέλωμα Κεφαλή του Αλόγου (Horsehead Nebula) στον Ωρίωνα, είναι μέρος ενός μεγάλου και σκοτεινού μοριακού νέφους. Επίσης γνωστό ως Barnard 33, το ασυνήθιστο σχήμα του ανακαλύφθηκε για πρώτη φορά σε μια φωτογραφική πλάκα στα τέλη του 1800.
Η κόκκινη λάμψη προέρχεται από αέριο υδρογόνο κυρίως πίσω από το νεφέλωμα, ιονισμένο από το κοντινό φωτεινό αστέρι Sigma Orionis. Το σκοτάδι του Horsehead προκαλείται κυρίως από την πυκνή σκόνη, αν και το κάτω μέρος του λαιμού του Αλόγου ρίχνει μια σκιά προς τα αριστερά. Οι ροές των αερίων που εξέρχονται από το νεφέλωμα διοχετεύονται από ένα ισχυρό μαγνητικό πεδίο. Φωτεινά σημεία στη βάση του νεφελώματος είναι νεαρά αστέρια ακριβώς στη διαδικασία διαμόρφωσης τους. Το φως διαρκεί περίπου 1.500 χρόνια για να μας φτάσει από το νεφέλωμα.
Σάββατο 27 Δεκεμβρίου 2014
To νεφελωμα του καρκινου. (crab Μ1 nebula.),απο το παρατηρητηριο Astrotek Evrytania.
 |
| Photo credit : Jim Deligeorgopoulos |
Το Νεφέλωμα του Καρκίνου (M1, NGC 1952), ή αλλιώς Νεφέλωμα Καρκίνος, είναι νεφέλωμα του Γαλαξία μας, που ανακαλύφθηκε το 1731 από τον Άγγλο γιατρό και αστρονόμο Τζον Μπέβις (John Bevis). Αποτελεί υπόλειμμα υπερκαινοφανούς αστέρα: ένα διαστελλόμενο νεφέλωμα αερίων, τα οποία τα είχε αποβάλει η έκρηξη υπερκαινοφανούς αστέρα που συνέβη στις 4 Ιουλίου 1054, κοντά στο άστρο ζ Ταύρου, και η οποία καταγράφηκε από τους Κινέζους αστρονόμους της εποχής στα Χρονικά της Σινίκης. Παίρνει το όνομά του από το σχήμα του, που θυμίζει καβούρι (καρκίνος) όταν παρατηρείται με τηλεσκόπιο.
Το νεφέλωμα έχει σήμερα μήκος παραπάνω από έξι έτη φωτός, καθώς διαστέλλεται με ταχύτητα 1.000 km/sec και έχει εκτιμώμενη μάζα περίπου 1 ως 5 ηλιακές μάζες. Ο υπερκαινοφανής που δημιούργησε το Μ1 ήταν τόσο φωτεινός, ώστε ήταν ορατός με γυμνό μάτι ακόμη και την ημέρα επί 23 ημέρες, ενώ ήταν ορατός τη νύχτα για περίπου δυο χρόνια, ξεπερνώντας την Αφροδίτη σε λαμπρότητα, μέχρι που χάθηκε από τον νυχτερινό ουρανό την άνοιξη του 1056. Οι Κινέζοι αστρονόμοι, στα χρονικά των οποίων καταγράφηκε εκτεταμένα το κοσμικό αυτό γεγονός, αποκάλεσαν τον αστέρα αυτόν επισκέπτη αστέρα.
Το Νεφέλωμα του Καρκίνου εντοπίζεται στον αστερισμό Ταύρο και είναι το πρώτο αντικείμενο του καταλόγου του Σαρλ Μεσιέ. Απέχει από τη Γη περίπου 6.500 έτη φωτός. Για το λόγο αυτό, το κοσμικό γεγονός που το δημιούργησε συνέβη στην πραγματικότητα 6.500 χρόνια πριν γίνει ορατό, δηλαδή περίπου το 5.400 π.Χ. Στο κέντρο του νεφελώματος βρίσκεται ο πάλσαρ του Καρκίνου (γνωστός και ως PSR B0531+21), ένας αστέρας νετρονίων με διάμετρο 20 περίπου χιλιoμέτρων που ανακαλύφθηκε το 1968: ήταν η πρώτη παρατήρηση πάλσαρ σε υπόλειμμα υπερκαινοφανούς, μια θεμελιώδης ανακάλυψη για την εξήγηση του φαινομένου των πάλσαρ ως αστέρων νετρονίων. Ο πάλσαρ του Καρκίνου έχει περίοδο περιστροφής 33 χιλιοστά του δευτερολέπτου, δηλαδή περιστρέφεται 30 φορές το δευτερόλεπτο, και οι δέσμες ακτινοβολίας που εκπέμπονται αλληλεπιδρούν με τα αέρια του νεφελώματος προκαλώντας περίπλοκες μορφές ακτινοβολίας συγχρότρον και φθορισμού. Το πιο δυναμικό τμήμα του εσωτερικού του νεφελώματος είναι το σημείο όπου ένας από τους πολικούς πίδακες του πάλσαρ συναντά το περιβάλλον υλικό, σχηματίζοντας ένα κρουστικό κύμα. Το σχήμα και η θέση αυτού του κρουστικού κύματος αλλάζουν γρήγορα, με τον ισημερινό άνεμο να εμφανίζεται σαν μια σειρά θυσάνων που φωτίζονται και εξαφανίζονται ενώ μετακινούνται απομακρυνόμενοι από τον πάλσαρ, για να διαλυθούν στο κύριο τμήμα του νεφελώματος. Ο πάλσαρ του Καρκίνου είναι μια από τις γνωστότερες ουράνιες πηγές αυτής της κατηγορίας, και η εκπομπή του αποκαλύπτεται σε σχεδόν ολόκληρο το ηλεκτρομαγνητικό φάσμα, από την περιοχή των ραδιοκυμάτων έως τις ακτίνες γ υψηλών ενεργειών.
Το Νεφέλωμα Καρκίνος χρησιμοποιείται συχνά ως μονάδα μέτρησης στην αστρονομία των ακτίνων Χ: είναι πολύ φωτεινό σε αυτή την περιοχή του φάσματος, και η ροή του είναι σταθερή (εξαίρεση αποτελεί ο ίδιος ο πάλσαρ). Ο πάλσαρ στέλνει ένα ισχυρό περιοδικό σήμα που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τον έλεγχο του χρονισμού των ανιχνευτών ακτίνων Χ.
Στην αστρονομία των ακτίνων X, οι όροι Crab (αγγλική λέξη που σημαίνει «καβούρι») και milliCrab χρησιμοποιούνται μερικές φορές ως μονάδες ροής. Πολύ λίγες πηγές ακτίνων Χ έχουν φωτεινότητα μεγαλύτερη του 1 Crab.
Κυριακή 23 Νοεμβρίου 2014
IC-5146 Cocoon nebula
 |
| Photo Credit : Jim K. Deligeorgopoulos Evrytania Greece |
Το νεφέλωμα Κουκούλι (IC-5146 Cocoon nebula) στον Κύκνο όπως φωτογραφηθηκε σήμερα από το Astrotek Observatory εδώ στην Ευρυτανία.Είναι ένα νεφέλωμα ανάκλασης-εκπομπής περίπου 3300 έτη φωτός από την Γη.Το κεντρικό αστέρι στο νεφέλωμα σχηματίστηκε πριν από 100.000 χρόνια.
Έκθεση 1X300 sec+3X500 sec.fl-1360mm prime focus.
Gso RC 6"--Canon 500d modified full spectrum---no filters
Πέμπτη 20 Νοεμβρίου 2014
Τετάρτη 29 Οκτωβρίου 2014
ο κομήτης C/2013 A1 Siding Spring αποχαιρετά τον πλανήτη Αρη.
 | |
|
Μοναδική φωτογραφία αφου ο κομήτης θα μας ξαναπλησιασει σε εκατομμύρια χρόνια.
Φωτογραφία απο το παρατηρητηριο ASTROTEK. Το πορτοκάλι λαμπερό αστέρι πάνω αριστερά είναι ο πλανήτης Αρης.Το νεφελώδες αντικείμενο που είναι ελαφρώς πανω και δεξιά απο τον κομητη ειναι το ngc 6401.
Photo Credit : Dimitris K. Deligeorgopoulos Artemisastronomy
C/2013 A1 (Siding Spring) is an Oort cloud comet discovered on 3 January 2013 by Robert H. McNaught at Siding Spring Observatory using the 0.5-meter (20 in) Uppsala Southern Schmidt Telescope.[1][4] At the time of discovery it was 7.2 AU from the Sun and located in the constellation Lepus. Comet C/2013 A1 likely took millions of years to come from the Oort cloud. After leaving the planetary region of the Solar System, the post-perihelion orbital period (epoch 2050) is estimated to be roughly 1 million years.
C/2013 A1 passed the planet Mars very closely on 19 October 2014. After its discovery, there was thought to be a chance of a collision with Mars, but this possibility was excluded when the orbit was subsequently better determined.
NGC-6992 Το νεφέλωμα της Δαντέλας |
| Photo Credit : Jim Deligeorgopoulos |
Φωτογραφία του ανατολικου νεφελώματος της Δαντέλας (NGC-6992) στο παρατηρητηριο ASTROTEK.Υπόλειμμα αερίων απο έκρηξη supernova πριν απο περίπου 5000-8000 χρονιά στο παρελθόν.Απέχει περίπου 1470 έτη φωτός.Τα αέρια αυτά αποτελούνται κυρίως απο οξυγόνο,υδρογόνο και θείο.
wikiThe nebula was discovered on 1784 September 5 by William Herschel. He described the western end of the nebula as "Extended; passes thro' 52 Cygni... near 2 degree in length", and described the eastern end as "Branching nebulosity... The following part divides into several streams uniting again towards the south."
When finely resolved, some parts of the image appear to be rope-like filaments. The standard explanation is that the shock waves are so thin, less than one part in 50,000 of the radius,[8] that the shell is visible only when viewed exactly edge-on, giving the shell the appearance of a filament. Undulations in the surface of the shell lead to multiple filamentary images, which appear to be intertwined.
Even though the nebula has a relatively bright integrated magnitude of 7, it is spread over so large an area that the surface brightness is quite low, so the nebula is notorious among astronomers as being difficult to see. However, an observer can see the nebula clearly in a telescope using an OIII filter (a filter isolating the wavelength of light from doubly ionized oxygen), as almost all light from this nebula is emitted at this wavelength. An 8-inch (200 mm) telescope equipped with an OIII filter shows the delicate lacework apparent in photographs, and with an OIII filter almost any telescope could conceivably see this nebula. Some argue that it can be seen without any optical aid except an OIII filter held up to the eye.
The brighter segments of the nebula have the New General Catalogue designations NGC 6960, 6974, 6979, 6992, and 6995. The easiest segment to find is 6960, which runs behind the naked eye star 52 Cygni. NGC 6992/5 are also relatively easy objects on the eastern side of the loop. NGC 6974 and NGC 6979 are visible as knots in an area of nebulosity along the northern rim. Pickering's Triangle is much fainter, and has no NGC number (though 6979 is occasionally used to refer to it). It was discovered photographically in 1904 by Williamina Fleming (after the New General Catalogue was published), but credit went to Edward Charles Pickering, the director of her observatory, as was the custom of the day.Photo Credit : Dimitris K. Deligeorgopoulos Artemisastronomyhttp://jimmyastrotek.blogspot.gr
Eκτόξευση πυραύλου-κοντέινερ Antares
source :Pit.g
Ο πύραυλος «Soyuz 2.1a» για τη μεταφορά του "Progress M-25M» εκτοξεύτηκε από το κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ.
Στις 29 Οκτ, 2014 στις 10:00 και 09 λεπτά ώρα Μόσχας από την εξέδρα εκτόξευσης 31 απο το κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ εκτοξεύτηκε το (LV) "Soyuz 2.1a» για τη μεταφορά του φορτίου του οχήματος "Progress M-25M" .
Στις 10:18 MSK το "Progress M-25M" καθαρά διαχωρίζεται από το τρίτο στάδιο πυραύλων σε τροχιά γύρω από τεχνητό δορυφόρο.
Η σύνδεση του TGC "Progress M-25M» στο ΔΔΣ έχει προγραμματιστεί για τις 16:09 MSK 29η, Οκτωβρίου του 2014.
Το φορτίο του THC "Progress M-25M» είναι 1282 kg για τρόφιμα και φορτία 239 kg συμπεριλαμβανομένων επιστημονικού εξοπλισμού (AT), τον εξοπλισμό και τα υλικά για τα διάστημικα πειράματα (CE) σε:
• Εκπαίδευση και την εκλαΐκευση των διαστημικών προϊόντων (ΤΒΕ "Χημεία-εκπαίδευση" σε "σφαίρες", σε "miniboks γάντι»).
• Γεωφυσικών Ερευνών (TBE "τυφώνας").
• Η βιοϊατρική έρευνα TBE "MORZE."
• Η βιολογική έρευνα (TBE "πολύγωνα").
• Διάστημα Βιοτεχνολογίας (TBE "αρύλιο" TBE "Bioemulsiya" TBE "σύζευξη").
• Τεχνικές μελέτες και πειράματα ("Vibrolab" ON "Sine-χορδή").
• Αποθηκευμένες εξοπλισμού (ΤΒΕ "Plasma κρύσταλλο 4" TBE "κατανομή").
Αμερικανικά αγαθά στο ρωσικό πλήρωμα (ΗΠΑ εξασφαλίζει στα ρωσικά μέλη του πληρώματος: ρούχα, προϊόντα υγιεινής, χαρτικά) - 68 kg
Ρωσική τροφή για το αμερικανικό πλήρωμα, ωφέλιμο φορτίο - 20 κιλά
ESA Εξοπλισμός - 1 kg
Από την αρχή του ΔΔΣ τα μέλη του πληρώματος χρησιμοποιουν σε τρόφιμα, κοινή ρωσο-αμερικανική διατροφή που αποτελείται από 50% των Ρώσων και το 50% των αμερικανικών τρόφιμα και πιάτα.
Κατά τη λειτουργία του ΔΔΣ ρωσοι, αμερικανοι και εμπειρογνώμονες των ευρωπαϊκών, ιαπωνικών και καναδικων υπηρεσίων διαστήματος, εργάζονται για τη δημιουργία νέων τύπων προϊόντων που είναι κατάλληλα για χρήση σε διαστημικές πτήσεις. Τα αποτελέσματα των μελετών αυτών έχουν συμβάλει στην αύξηση της ποικιλίας των τροφίμων και σταδιακά το μενού εχει κύκλο 6 έως 16 ημέρες.
NASA: Εξερράγη πύραυλος που μετέφερε μη επανδρωμένο διαστημικό σκάφος.
Πύραυλος που μετέφερε μη επανδρωμένο διαστημικό σκάφος, το οποίο είχε προορισμό τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, εξερράγη λίγο μετά την εκτόξευσή του από τις εγκαταστάσεις της NASA στη Βιρτζίνια των ΗΠΑ.
Ο πύραυλος εξερράγη «έξι δευτερόλεπτα μετά την απογείωσή του», ανακοίνωσε η αμερικανική Υπηρεσία Αεροναυτικής και Διαστήματος μέσω ανάρτησης στο Twitter.
Σύμφωνα με την ανακοίνωση, δεν υπάρχουν αναφορές για τυχόν τραυματισμούς.
Ο πύραυλος εκτοξεύτηκε στις 18:22 (τοπική ώρα) και έξι δευτερόλεπτα αργότερα σημειώθηκε έκρηξη πιθανόν στους κινητήρες του. Σε πλάνα από το βίντεο της εκτόξευσης φαίνεται ο πύραυλος να πέφτει μαζί με το σκάφος στην εξέδρα εκτόξευσης, οπότε και σημειώθηκε μία ακόμα μεγαλύτερη έκρηξη.
Τη διαχείριση του πυραύλου Antares είχε η ιδιωτική εταιρεία Orbital Sciences.
«Η NASA και η Orbital Sciences συγκεντρώνουν δεδομένα σχετικά με το σφάλμα που προέκυψε στο Orbital RS-3, έξι δευτερόλεπτα μετά την εκτόξευσή του» αναφέρεται σε ανακοίνωση που ανάρτησε η NASA στην επίσημη ιστοσελίδα της.
Λίγα λεπτά μετά το ατύχημα, ο υπεύθυνος της αποστολής έδωσε εντολή για «απομόνωση των εγκαταστάσεων και συλλογή όλων των δεδομένων».
Το μη επανδρωμένο διαστημικό σκάφος Cygnus, το οποίο βρισκόταν στην κορυφή του πυραύλου, επρόκειτο να μεταφέρει στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό 2,2 τόνους τροφίμων, υλικού για πειράματα και εξοπλισμό.
Σε ανακοίνωσή της η NASA αναφέρει ότι ο πύραυλος «εκτοξεύτηκε με σκοπό να ξεκινήσει την αποστολή ανεφοδιασμού στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, ωστόσο υπέστη κάποια καταστροφική ανωμαλία λίγο μετά την απογείωσή του στις 18:22»σημειώνοντας ότι το προσωπικό της Orbital Sciences «δεν εντόπισε οποιεσδήποτε ανησυχητικές ενδείξεις» πριν από την εκτόξευση.
Βίντεο.
Ασφαλής ο Διαστημικός Σταθμός μετά τη θεαματική έκρηξη του πυραύλου Antares.
Η θεαματική έκρηξη ενός πυραύλου Antares, λίγο μετά την εκτόξευσή του από τη Βιρτζίνια τα ξημερώματα της Τετάρτης, είναι το πρώτο σοβαρό ατύχημα μετά την απόφαση της NASA να αναθέσει σε ιδιώτες τον ανεφοδιασμό του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού (ISS).
Σχόλιο.Επανειλημένα εχω γραψει οτι η στροφή του Προεδρου Ομπάμα προς τις ιδιωτικές εταιρείες και την συρίκνωση της ΝΑΣΑ δεν θα ωφελησει το Διαστημικό πρόγραμμα των Η.Π.Α.Οι ιδιωτικές εταιρείες στην προσπάθεια οικονομικου κέρδους μειώνουν τα πλαίσια ελέγχου της ασφάλειας πτήσεων.Τωρα το φορτίο ηταν προμήθειες για τον Δ.Δ.Σ. που ετσι και αλλοιως την ιδια μέρα οι Ρωσοι επιτυχως εστειλαν το "Progress M-25M» αλλα αυριο οταν θα ειναι επανδρωμένες πτήσεις πως θα αντιμετωπίσουν οι Αμερικάνοι ενα νεο Τσαλεντζερ και Κολουμπια!!!
Δεδομένου όμως ότι ένα ρωσικό σκάφος Progress αναμένεται να φτάσει στο τροχιακό συγκρότημα το απόγευμα της Τετάρτης, η απώλεια του πυραύλου δεν προκαλεί άμεσα προβλήματα για το διεθνές πλήρωμα.
Τα εφόδια που υπάρχουν ήδη στον ISS επαρκούν για τέσσερις με έξι μήνες, διαβεβαίωσε η NASA.
Οι έξι ένοικοι του σταθμού -δύο Αμερικανοί, ένας Ευρωπαίος και τρεις Ρώσοι- είδαν ζωντανά το ατύχημα μέσω του NASA ΤV, δήλωσε εκπρόσωπος της υπηρεσίας.
Ο πύραυλος Antares ανήκε στην Orbital Sciences Corp., μιας από τις δύο εταιρείες που έχουν αναλάβει τον ανεφοδιασμό του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού για λογαριασμό της NASA. Στην κορυφή του ήταν τοποθετημένο το διαστημικό φορτηγό Cygnus της ίδιας εταιρείας, φορτωμένο με 2.200 κιλά εξοπλισμού και προμηθειών.
Ο Antares έχει μήκος 40 μέτρων, όσο το ύψος ενός κτηρίου 14 ορόφων.
Έξι δευτερόλεπτα μετά την πυροδότησή του σε βάση του νησιού Ουάλοπς, έξω από τη Βιρτζίνια, ο πύραυλος των 40 μέτρων τυλίχτηκε στις φλόγες και έπεσε κατακόρυφα στην εξέδρα εκτόξευσης, προκαλώντας μια ακόμα ισχυρότερη έκρηξη.
«Το μόνο που γνωρίζουμε μέχρι στιγμής είναι αυτά που είδαν όλοι στο βίντεο» δήλωσε μετά το ατύχημα ο Φρανκ Κάλμπερστον, εκτελεστικός αντιπρόεδρος της Orbital Sciences. «Η άνοδος του πυραύλου σταμάτησε, το πρώτο στάδιο φάνηκε να χάνει τη δομική ακεραιότητά του, και μετά έπεσε στη γη. Δεν έχουμε καμία αρχική ένδειξη για το τι πήγε στραβά» είπε.
Το κόστος του πυραύλου και του σκάφους Cygnus που μετέφερε ήταν 200 εκατομμύρια δολάρια, πρόσθεσε o Κάλμπερστον. Η αποστολή ήταν ασφαλισμένη εν μέρει, αναφέρει το Reuters.
Το Cygnus της Orbital Sciences είχε πραγματοποιήσει με επιτυχία δύο αποστολές στον ISS (Πηγή: NASA)
Η καταστροφική αποτυχία δεν μπορεί παρά να είναι σημαντικό πλήγμα για την Orbital Sciences, η οποία ήλπιζε να αξιοποιήσει τον Antares και στην επικερδή αγορά εκτόξευσης δορυφόρων.
Σε ισχύ παραμένει ωστόσο το συμβόλαιο της εταιρείας με τη NASA, ύψους 1,9 δισ. δολαρίων, το οποίο προβλέπει συνολικά οκτώ αποστολές ανεφοδιασμού στον ISS. Οι δύο πρώτες ολοκληρώθηκαν με επιτυχια.
Η εταιρεία θα πρέπει τώρα να σταματήσει τις εκτοξεύσεις μέχρι να διευκρινιστούν τα αίτια του ατυχήματος και να επισκευαστούν οι εγκαταστάσεις στο έδαφος, ιδιοκτησία της πολιτείας της Βιρτζίνια.
Η αποστολή δεν ήταν στρατιωτική, ωστόσο το φορτίο περιλάμβανε «διαβαθμισμένο εξοπλισμό κρυπτογράφησης» και η περιοχή γύρω από την εξέδρα εκτόξευσης έχει αποκλειστεί για την περισυλλογή του. Οι κάτοικοι του νησιού Ουάλοπς κλήθηκαν να μην αγγίζουν τυχόν συντρίμμια, καθώς μπορεί να είναι μολυσμένα με τα τοξικά καύσιμα του πυραύλου ή άλλα επικίνδυνα υλικά.
Η καταστροφική βλάβη θα μπορούσε να αφορά τον κινητήρα AJ-26 στο πρώτο στάδιο του πυραύλου, ο οποίος παράγεται από τη ρωσική Aerojet Rocketdyne και είναι ουσιαστικά μια αναβαθμισμένη έκδοση του κινητήρα NK-33 της Σοβιετικής Ένωσης.
Τον Μάιο, κινητήρας AJ-26 εξερράγη στη διάρκεια δοκιμής στο έδαφος σε εγκαταστάσεις της NASA στο Μισισιπί. Το πόρισμα για το ατύχημα δεν έχει δημοσιοποιηθεί από την Orbital Sciences ή την Aerojet.
Το αμερικανικό Κογκρέσο έχει ασχοληθεί με το θέμα της χρήσης ρωσικού εξοπλισμού και ανησυχεί περισσότερο για έναν άλλο ρωσικό κινητήρα, τον RD-180 που χρησιμοποιείται στους πυραύλους Atlas 5 της αμερικανικής United Launch Alliance. Είναι το βασικό όχημα για την εκτόξευση δορυφόρων του αμερικανικού στρατού.
Ο RD-180 δεν έχει παρουσιάσει προβλήματα, ωστόσο η Μόσχα έχει απειλήσει να σταματήσει τις εξαγωγές ως αντίποινα για τις αμερικανικές κυρώσεις μετά την προσάρτηση της Κριμαίας στη Ρωσία.
Το Cygnus ήταν ένα από τα δύο σκάφη ανεφοδιασμού που θα έφταναν στον ISS εντός της εβδομάδας. Το πρωί της Τετάρτης ώρα Ελλάδας, λίγες ώρες μετά το ατύχημα, η Ρωσία εκτόξευσε το μη επανδρωμένο σκάφος Progress από το νοικιασμένο κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ στο Καζακστάν. Προγραμματίζεται να προσδεθεί στον ISS το απόγευμα της ίδιας μέρας.
Στις 9 Δεκεμβρίου προγραμματίζεται εξάλλου να εκτοξευτεί το Dragon της Space X, της δεύτερης εταιρείας που έχει συμβόλαιο με τη NASA για τον ανεφοδιασμό του ISS. To συμβόλαιο, ύψους 1,6 δισ. δολαρίων, προβλέπει συνολικά 12 αποστολές, από τις οποίες έχουν ολοκληρωθεί οι τέσσερις.
Η Orbital Sciences αναμένεται να συγχωνευτεί το 2015 με το τμήμα Αεροδιαστημικής και Άμυνας της Alliant Techsystem. Το ατύχημα θεωρείται απίθανο να επηρεάσει τη συμφωνία.
Ετοιμη να βοηθήσει τη ΝΑΣΑ η Ρωσία.
Η Ρωσία είναι έτοιμη να μεταφέρει αμερικανικές προμήθειες στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό με το διαστημόπλοιο Progress προκειμένου να αναπληρωθεί το κενό που προέκυψε μετά την καταστροφή του πυραύλου Antares, δήλωσε στο πρακτορείο RIA Novosti ο Αλεξέι Κράσνοφ, στέλεχος της ρωσικής διαστημικής υπηρεσίας, Roscosmos, όπως αναφέρεται σε δημοσίευμα του Russia Today.
«Μέχρι τώρα η ΝΑSA δεν μας το έχει ζητήσει, αλλά έχουμε μια συμφωνία κυρίων να βοηθούμε ο ένας τον άλλο εάν προκύψει ανάγκη, όπως μετά από την απώλεια ενός σκάφους ανεφοδιασμού ή κάποια άλλη κατάσταση εκτάκτου ανάγκης. Σε τέτοιες περιπτώσεις πάντα βάζουμε τους συνεργάτες μας σε μια λίστα προτεραιότητας, και αυτοί κάνουν το ίδιο για εμάς. Εάν λάβουμε αίτημα για έκτακτη παράδοση φορτίου στον ISS με το μεταγωγικό μας σκάφος, θα το κάνουμε» διαβεβαίωσε.
Σημειώνεται ότι, όπως μετέδωσε το RIA Novosti, η Ρωσία εκτόξευσε με επιτυχία την Τετάρτη από το Μπαϊκονούρ σκάφος Progress M-25M με πύραυλο Soyuz-2.1a, με προορισμό τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό.
Όπως ανακοινώθηκε, το διαστημόπλοιο θα προσδεθεί στον σταθμό στις 13.09 GMT (15.09 ώρα Ελλάδας) και μεταφέρει καύσιμα, οξυγόνο, τρόφιμα και υλικό για επιστημονικά πειράματα, καθώς και γράμματα για τους αμερικανούς και τους ρώσους αστροναύτες.
http://www.defencenet.gr/defence/item/%CE%AD%CF%84%CE%BF%CE%B9%CE%BC%CE%B7-%CE%BD%CE%B1-%CE%B2%CE%BF%CE%B7%CE%B8%CE%AE%CF%83%CE%B5%CE%B9-%CF%84%CE%B7-nasa-%CE%B7-%CF%81%CF%89%CF%83%CE%AF%CE%B1-%CE%B8%CE%B1-%CE%BC%CE%B5%CF%84%CE%B1%CF%86%CE%AD%CF%81%CE%B5%CE%B9-%CE%B1%CE%BC%CE%B5%CF%81%CE%B9%CE%BA%CE%B1%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%AD%CF%82-%CF%80%CF%81%CE%BF%CE%BC%CE%AE%CE%B8%CE%B5%CE%B9%CE%B5%CF%82-%CF%83%CF%84%CE%BF%CE%BD-iss
Πέμπτη 16 Οκτωβρίου 2014
Το Νεφελωμα της Βορειας Αμερικης.
Το νεφέλωμα της Βόρειας Αμερικής (NGC-7000) φωτογραφημένο από το παρατηρητηριο ASTROTEK στην Ευρυτανία.
Tο νεφέλωμα Βόρειας Αμερικής, γνωστό και ως NGC 7000, είναι νεφέλωμα εκπομπής στον αστερισμό του Κύκνου, σε απόσταση περίπου 1.600 - 1.800 ετών φωτός. Είναι ένα μεγάλο σε έκταση νεφέλωμα το οποίο απέχει από τον Ντενέμπ περίπου τρεις μοίρες. Χωρίζεται από το νεφέλωμα του Πελεκάνου με μια σκούρα γραμμή σκόνης, αλλά τα δύο νεφελώματα είναι στην πραγματικότητα το ίδιο νεφέλωμα.
 |
| Photo Credit : Jim Deligeorgopoulos |
Το Νεφέλωμα Βόρειας Αμερικής έχει έκταση περίπου τέσσερις φορές αυτής της πανσελήνου, αλλά επειδή είναι αχνό συνηθώς δεν είναι ορατό με γυμνό μάτι. Δεδομένου ότι ότι το νεφέλωμα απέχει από τη Γη περίπου 1.800 έτη φωτός, υπολόγιζεται ότι έχει διάμετρο περίπου 130 έτη φωτός. Πήρε το όνομά του εξαιτίας της ομοιότητας του σχήματός του με την Βόρεια Αμερική, καθώς ένα σκοτεινό νεφέλωμα σχηματίζει τον Κόλπο του Μεξικού και την Φλόριντα. Το νεφέλωμα της Βόρειας Αμερικής μαζί με το νεφέλωμα του Πελεκάνου και το σκοτεινό νεφέλωμα LDN 935 θεωρούνται ότι είναι ένα νεφέλωμα. Βρίσκεται στον βραχίονα του Ωριώνα.
Το νότιο τμήμα του νεφελώματος (που αντιστοιχεί στην Κεντρική Αμερική) ονομάζεται τείχος του Κύκνου και είναι το τμήμα στο οποίο σχηματίζονται νέα αστέρια. Σε αυτή την περιοχή το υπεριώδες φως από τα νεά αστέρια ιονίζει το διαστρικό αέριο και το κάνει να ακτινοβολεί.Σε όλο το νεφέλωμα έχουν εντοπιστεί ύστερα από παρατηρήσεις το 2011 με το διαστημικό τηλεσκόπιο Σπίτζερ 2.076 υποψήφια νεαρά αστέρια, περίπου 10 φορές περισσότερα από ότι πριν. Τα νεαρά αστέρια περιβάλλονται από σκόνη και έτσι δεν είναι ορατά στο ορατό φως, αλλά μπορούν να παρατηρηθούν στα υπέρυθρα μήκη κύματος.
Σε αντίθεση με άλλα νεφέλωμα, δεν έχει εντοπιστεί κάποιο σμήνος από αστέρες με μεγάλη μάζα στο νεφέλωμα της Αμερικής. Το NGC 6996 δεν φαίνεται να είναι πραγματικό αστρικό σμήνος, ενώ το NGC 6997 φαίνεται να είναι σχετικά παλιό και να μην έχει σχηματιστεί από το νεφέλωμα. Παρατηρήσεις στο υπέρυθρο δείχνουν ότι ένα τέτοιο σμήνος βρίσκεται στο τμήμα του νεφελώματος που αντιστοιχεί στον Κόλπο του Μεξικού, κάθως εκεί βρίσκεται το λαμπρότερο τμήμα του νεφελώματος, αλλά κρύβεται πίσω από πυκνή σκόνη.
Κυριακή 28 Σεπτεμβρίου 2014
Σάββατο 16 Αυγούστου 2014
Τοξότης και Σκορπιός μπροστά απο το κέντρο του Γαλαξία μας.Ενώ το τηλεσκόπιο φωτογράφιζε το M27 τράβηξα στα <κλεφτά> τον Γαλαξία μας απο το παρατηρητηριο.
Nikon D80-Tokina11-16 pro(@11mm f/2.8)
http://jimmyastrotek.blogspot.grwww.artemisastronomy.gr
Nikon D80-Tokina11-16 pro(@11mm f/2.8)
http://jimmyastrotek.blogspot.grwww.artemisastronomy.gr
 |
| Photo Credit : Jim Deligeorgopoulos |
 | |
|
Δευτέρα 11 Αυγούστου 2014
Πανσέληνος Αύγουστος 2014
Η μέση απόσταση Γης - Σελήνης είναι 384.403 χιλιόμετρα (παρατηρείται οτι αυτή η απόσταση αυξάνεται κατά περίπου 0.2 εκατοστά το μήνα και αυτό συμβαίνει λόγω των παλιρροϊκών δυνάμεων). Η διάμετρος της σελήνης είναι 3.476 χιλιόμετρα (περίπου το 1/4 της γήινης). Η βαρύτητα στην επιφάνεια της Σελήνης είναι σε ένταση το 1/6 περίπου αυτής της Γης. Περιστρέφεται στον ελαφρώς κεκλιμένο άξονά της σε 27 ημέρες 7 ώρες και 43 λεπτά, ακριβώς στον ίδιο χρόνο που διαρκεί η τροχιακή περιφορά της γύρω από τη Γη. Αυτός ο συντονισμός είναι και ο λόγος που από τη γη βλέπουμε πάντα την ίδια όψη της, κάτι που οφείλεται στην βαρυτική έλξη από τη Γη. Η Γη και η σελήνη βαρυτικά είναι ένα ενιαίο σώμα με κοινό βαρυτικό κέντρο.
Πανσέληνος στην πόλη μας το Καρπενήσι 2014.
Fullmoon over our city Karpenissi 2014.
 |
| Photo Credit : Dimitris K. Deligeorgopoulos Artemisastronomy |
Υπέροχη βραδιά και στο Βελούχι λίγο πριν το χιονοδρομικό.Ύψος 1950m.
 |
| Photo Credit : Dimitris K. Deligeorgopoulos Artemisastronomy |
Πανέμορφη η Πανσέληνος αυτόν τον μήνα με το Φεγγάρι μας να βρίσκετε μόλις 353.175 χιλιόμετρα μακρυά.(1,181 δευτερόλεπτα φωτός).
 |
| Photo Credit : Dimitris K. Deligeorgopoulos Artemisastronomy |
Παρασκευή 1 Αυγούστου 2014
Το Τρισχιδές Νεφέλωμα Μ20 στον Τοξότη.
Photo Credit:Jim Deligeorgopoulos
Astrotek Observatory Evrytania Greece
Το Τρισχιδές Νεφέλωμα (γνωστό και ως Μεσιέ 20, M20 και NGC 6514) είναι ένα νεφέλωμα σε απόσταση περίπου 6.000 ετών φωτός στον αστερισμό Τοξότης. Το όνομά του σημαίνει ότι είναι χωρισμένο σε τρία μέρη. Το αντικείμενο αποτελεί ένα συνδυασμό από ένα ανοικτό σμήνος αστέρων, ένα νεφέλωμα εκπομπής (το κόκκινο μέρος), ένα νεφέλωμα ανακλάσεως (η μπλε περιοχή) και ένα σκοτεινό νεφέλωμα (τα «κενά» στο νεφέλωμα εκπομπής που ευθύνονται για την εμφάνιση του νεφελώματος), γνωστό και ως Barnard 85.
Η απόσταση του νεφελώματος είναι αρκετά αβέβαιη, με τις τιμές να ποικίλουν από 2.200 έτη φωτός μέχρι 9.000 έτη φωτός, η οποία δίνεται από το Χαμπλ. Ο Sky Catalog 2000 και οι Archinal και Hynes δίνουν μία ενδιάμεση τιμή 5.200 ετών φωτός και ο CR O’DELL υπολόγισε το 1963 ότι απέχει 7.600 έτη φωτός. Τέλος, η βάση δεδομένων WEBDA δίνει μία τιμή 3.140 ετών φωτός.
Το τρισχιδές νεφέλωμα ήταν αντικείμενο ερευνών από τους αστρονόμους χρησιμοποιώντας το Διαστημικό Τηλεσκόπιο Χαμπλ το 1997. Το ΔΤΧ χρησιμοποίησε φίλτρα που απομόνωναν την εκπομπή από άτομα υδρογόνου, ιονισμένα άτομα θείου και διπλά ιονισμένα άτομα οξυγόνου. Οι εικόνες συνδυάστηκαν σε μία ψευδόχρωμη σύνθετη εικόνα που δείχνει πως το νεφέλωμα θα έμοιαζε στο μάτι.
Οι κοντινές εικόνες δείχνουν ένα πυκνό νέφος σκόνης και αερίου, του οποίου είναι ένα αστρικό βρεφοκομείο γεμάτο με άστρα στην φάση του εμβρύου. Αυτό το νέφος βρίσκεται περίπου 8 έτη φωτός μακρυά από το κεντρικό άστρο του νεφελώματος. Ένας αστρικός πίδακας εξέχει από την κορυφή του νέφους και έχει μήκος περίπου 0,75 έτη φωτός. Η πηγή του πίδακα είναι ένα νεαρό αστρικό αντικείμενο βαθιά μέσα στο νέφος. Οι πίδακες είναι τα χρησιμοποιημένα αέρια της αστρικής δημιουργίας. Η ακτινοβολία από το κεντρικό άστρο του νεφελώματος κάνει τον πίδακα να ακτινοβολεί.
Αυτή η εικόνα δείχνει επίσης ένα νέφος που μοιάζει με δάκτυλο δεξιά του πίδακα. Η κορυφή δείχνει κατευθείαν προς το άστρο που τροφοδοτεί το Τρισχιδές νεφέλωμα με ενέργεια. Αυτό το νέφος αποτελεί ένα εξέχον παράδειγμα εξαερωμένου αεριώδους σφαιριδίου(γνωστά και ως EGG). Αυτό το νέφος έχει επιζήσει επειδή η μία άκρη του είναι ένας κόμβος αερίου που είναι αρκετά πυκνός για να αντέξει τη διάβρωση από την έντονη αστρική ακτινοβολία.
Τον Ιανουάριο του 2005, το διαστημικό τηλεσκόπιο Spitzer ανακάλυψε 30 άστρα σε φάση εμβρύου και 120 νεογέννητα άστρα που δεν είναι ορατά σε εικόνες τραβηγμένες στο οπτικό φως.
Το νεφελωμα του Αετου (M16 Eagle nebula) στον αστερισμό Όφις.
Φωτογραφια απο το παρατηρητηριο Astrotek 30-7-2014.
Photo Credit : Jim Deligeorgopoulos.
Το νεφέλωμα του Αετού (γνωστό και ως Μεσιέ16, M16, NGC 6611 και IC 4703) είναι ένα ανοικτό αστρικό σμήνος και μέσα σε ένα νεφέλωμα εκπομπής σε απόσταση περίπου 7.000 ετών φωτός στον αστερισμό Όφις. Οφείλει το όνομά του στο σχήμα του που μοιάζει με αετό. Ήταν θέμα μίας από τις γνωστότερες φωτογραφίες που τράβηξε το Διαστημικό Τηλεσκόπιο Χαμπλ (ΔΤΧ), η οποία απεικονίζει πυλώνες αερίου και σκόνης δημιουργίας μέσα στο νεφέλωμα.
Το νεφέλωμα του αετού είναι μέρος ενός διάχυτου νεφελώματος εκπομπής ή περιοχή ΗΙΙ, που έχει τον αριθμό καταλόγου IC 4703. Ο πύργος αερίου που φαίνεται έχει ύψος σχεδόν 10 έτη φωτός. Το νεφέλωμα έχει διάμετρο περίπου 55 με 70 έτη φωτός και μέσα σε αυτή την περιοχή γεννώνται ακόμη άστρα. Βρίσκεται σε απόσταση περίπου 7.000 ετών φωτός, στον βραχίονα του Τοξότη ή Τοξότη-Τρόπιδος. Το κοντινό νεφέλωμα Ωμέγα βρίσκεται περίπου στην ίδια απόσταση και μπορεί να ανήκουν και τα δύο στο ίδιο γιγάντιο σύμπλεγμα αερίων.
Το ανοικτό σμήνος έχει διάμετρο περίπου 15 έτη φωτός και ηλικία μόλις 5,5 εκατομμυρίων ετών, με τα λαμπρότερα μέλη να είναι άστρα φασματικού τύπου Ο6. Είναι ένα από τα φωτεινότερα ανοικτά σμήνη. Το λαμπρότερο άστρο του ανοικτό σμήνους έχει μέγεθος +8,24 και είναι ορατό με καλά κιάλια.
Τετάρτη 16 Ιουλίου 2014
Πέμπτη 10 Ιουλίου 2014
Φωτογραφίες του πανέμορφου Γαλαξία μας απο το παρατηρητηριο Astrotek.Βλέπουμε καθαρά από την μια άκρη του εως το μέσο και κέντρο (πυρήνα) του Γαλαξία μας.Ο Σκορπιός και ο Τοξότης δεσπόζουν μπροστά από το κέντρο του Γαλαξία μας.
 |
| Photo Credit : Jim Deligeorgopoulos |
 |
| Photo Credit : Jim Deligeorgopoulos |
 |
| Photo Credit : Jim Deligeorgopoulos |
 |
| Photo Credit : Jim Deligeorgopoulos |
Δευτέρα 30 Ιουνίου 2014
.jpg)
Τρίτη 17 Ιουνίου 2014
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)