Τετάρτη 23 Αυγούστου 2017

Αστροβραδιά Συλλόγου ΑΡΤΕΜΙΣ 2017


Υπέροχη η βραδιά αστρονομίας που έγινε στον προφήτη Ηλία στην Μυρικη. Έγινε παρατήρηση των πλανητών Κρόνου και Δια καθώς και μερικών νεφελωμάτων .


Επίσης έγινε ουρανογραφία με αναγνώριση αστερισμών και συζήτηση επάνω σε θέματα αστρονομίας και αστροφυσικής.


Ευχαριστούμε όλους τους ενδιαφερομενους που ήρθαν και μας τίμησαν,όπως επίσης και τον Δήμο Καρπενησίου που μας έβαλε στις γιορτές του δάσους.


Ραντεβού του χρόνου κάτω από τον σκοτεινό ουρανό της Ευρυτανίας μας με περισσοτερους στόχους από τα βάθη του σύμπαντος.

Παρασκευή 18 Αυγούστου 2017

Νgc 7331

Το πρώτο αρχαίο φως στον ngc 7331 με 2 ώρες lum.
Πίσω του μαζί με πλήθος άλλων Γαλαξιών ,διακρίνουμε και τον Ngc 7337 σε απόσταση 317 εκατομμυρίων ετών φωτός.



Gso rc 150 with AP reducer (F/7)
Atik 16hr.

Ο NGC 7331 είναι ένας σπειροειδής γαλαξίας σε απόσταση 45 εκατομμυρίων ετών φωτός από τη Γη, στον αστερισμό Πήγασο. Είναι ένας από τους λαμπρότερους γαλαξίες που δεν συμπεριλαμβάνονται στον κατάλογο του Μεσιέ. Εκπέμπει ακτίνες Χ και ραδιοκύματα.


Αυτός ο γαλαξίας μοιάζει πολύ με τον Γαλαξία μας όσον αφορά στη δομή και το μέγεθος σε τέτοιο βαθμό, ώστε να αποκαλείται ο «δίδυμος του Γαλαξία μας». Επιπλέον η εμφάνισή του θυμίζει τον γαλαξία της Ανδρομέδας. Φαίνεται με κλίση 71 μοιρών.
Οι παρατηρήσεις έχουν δείξει ότι ο NGC 7331 έχει ένα μεγάλο πυρηνικό εξόγκωμα, το οποίο έχει ακτίνα ίση με το ένα δέκατο του γαλαξία. Η αιτία σχηματισμού του δεν είναι γνωστή. Ένα άλλο μυστήριο είναι το γεγονός ότι το πυρηνικό εξόγκωμα του NGC 7331 περιστέφεται με αντίθετη φορά από τον υπόλοιπο γαλαξία, κατί ασυνήθιστο για γαλαξία. Πιστεύεται ότι η αιτία της ανάδρομης περιστροφής του πυρήνα είναι η συγχώνευση με έναν άλλο γαλαξία.

Επίσης, πιο κοντά στο πυρήνα υπάρχει ένα δίσκος αερίου που περιφέρεται ταχύτερα από το υπόλοιπο γαλαξία. Είναι πλούσιος σε μέταλλα και σχηματίστηκε σχετικά πρόσφατα, πριν περίπου 2 δις χρόνια. Η αναλογία μαγνησίου προς σίδηρου του δακτυλίου δείχνει ότι το πιο πρόσφατο συμβάν αστρογένεσης είχε μεγάλη διάρκεια.

Ένα συμβάν αστρογέννεσης έλαβε χώρα και στον ίδιο τον αστρόμορφο πυρήνα. Όμως, η αναλογία μαγνησίου προς σιδήρου δείχνει ότι το συμβάν είχε μικρότερη διάρκεια. Επίσης, ο πυρήνας πιστεύεται ότι φιλοξένει μια μαύρη τρύπα ή πυκνή συγκέντρωση αστέρων με μάζα 5·108 ηλιακές μάζες. Πιστεύεται ότι είναι η πηγή των ραδιοκυμμάτων και των ακτίνων Χ που εκπέμπει ο γαλαξίας.

Σάββατο 5 Αυγούστου 2017

Ποσειδωνας Και Πλουτωνας

Απόψε έχοντας Φεγγάρι έβαλα μόνο την οδηγητική κάμερα (asi120) και πήρα 2 μακρινά αντικείμενα του ηλιακού μας συστήματος. Ο Πλανήτης Ποσειδώνας με τον μεγαλύτερο δορυφόρο του ανάμεσα σε άλλους τον Τρίτωνα,σε απόσταση 4.349.178.924 χιλιομέτρων και τον μακρινό μας Πλούτωνα σε απόσταση 4.993.594.426 χιλιομέτρων.


Gso RC 150mm
Asi 120 mc
10X15 sec subs


Ο Ποσειδώνας είναι ο όγδοος, κατά σειρά απόστασης από τον ήλιο, πλανήτης του Ηλιακού συστήματος. Δεν είναι ορατός με γυμνό μάτι, ενώ αν παρατηρηθεί με ισχυρό τηλεσκόπιο μοιάζει με πράσινο δίσκο. Στην αστρονομία συμβολίζεται με την τρίαινα

Ανακαλυμμένος στις 23 Σεπτεμβρίου 1846, ο Ποσειδώνας ήταν ο πρώτος πλανήτης που βρέθηκε σύμφωνα με μαθηματική πρόβλεψη και όχι από εμπειρικές παρατηρήσεις. Οι απροσδόκητες μεταβολές στην τροχιά του Ουρανού οδήγησε τον Αλέξ Μπουβάρντ να συμπεράνει ότι η τροχιά του υπόκειται σε βαρυτική διαταραχή από έναν άγνωστο πλανήτη. Ο Ποσειδώνας στη συνέχεια παρατηρήθηκε από τον Γιόχαν Γκότφριντ Γκάλε σε απόσταση μικρότερη από μία μοίρα από τη θέση που προέβλεψε ο Ουρμπέν Λεβεριέ, και ο μεγαλύτερος δορυφόρος του, ο Τρίτωνας, ανακαλύφθηκε λίγο αργότερα, αν και κανένα των υπόλοιπων 12 δορυφόρων του πλανήτη δεν ανιχνεύτηκε τηλεσκοπικά μέχρι τον 20ο αιώνα. Τον Ποσειδώνα έχει επισκεφθεί ένα μόνο διαστημόπλοιο, το Βόγιατζερ 2, το οποίο πέταξε από τον πλανήτη στις 25 Αυγούστου 1989.

Ο Ποσειδώνας έχει παρόμοια σύνθεση με τον Ουρανό, ενώ και οι δύο έχουν συνθέσεις που διαφέρουν από εκείνες των μεγαλύτερων γιγάντων αερίων, Δία και Κρόνου. Η ατμόσφαιρα του Ποσειδώνα, ενώ είναι παρόμοια με του Δία και του Κρόνου στο ότι αποτελείται κυρίως από υδρογόνο και ήλιο, μαζί με τα ίχνη υδρογονανθράκων και, ενδεχομένως, του αζώτου, περιέχει μεγαλύτερο ποσοστό των «πάγων», όπως νερό, αμμωνία και μεθάνιο. Οι αστρονόμοι κατηγοριοποιούν ενίοτε τους Ουρανό και Ποσειδώνα ως «γίγαντες πάγου», προκειμένου να τονίσουν τις διακρίσεις αυτές. Το εσωτερικό του Ποσειδώνα, όπως και του Ουρανού, αποτελείται κυρίως από πάγο και βράχους. Ίχνη μεθανίου στις εξώτερες περιοχές του πλανήτη ευθύνονται εν μέρει για την μπλε εμφάνιση του πλανήτη.

Σε αντίθεση με τη σχετικά ήρεμη ατμόσφαιρα του Ουρανού, η ατμόσφαιρα του Ποσειδώνα είναι αξιοσημείωτη για τα ενεργά και ορατά καιρικά φαινόμενα της. Όταν το Βόγιατζερ 2 προσέγγισε τον Ποσειδώνα, για παράδειγμα, στο νότιο ημισφαίριο του πλανήτη υπήρχε μία μεγάλη σκοτεινή κηλίδα, συγκρίσιμη με τη Μεγάλη Ερυθρά Κηλίδα στο Δία. Αυτές οι καιρικές συνθήκες καθοδηγούνται από τους ισχυρότερους συνεχείς ανέμους κάθε πλανήτη στο ηλιακό μας σύστημα, καθώς καταγράφονται ταχύτητες ανέμου τόσο υψηλές όσο 2.100 χιλιόμετρα ανά ώρα. Λόγω της μεγάλης απόστασης από τον Ήλιο, η εξωτερική ατμόσφαιρα του Ποσειδώνα είναι ένα από τα πιο κρύα μέρη στο ηλιακό σύστημα, με τη θερμοκρασία στις κορυφές σύννεφων να πλησιάζουν τους -218 °C (55 K). Ωστόσο, η θερμοκρασία στο κέντρο του πλανήτη είναι περίπου 5.400 Κ (5.000 °C). Ο Ποσειδώνας έχει ένα αχνό και κατακερματισμένο σύστημα δακτυλίων, οι οποίοι είχαν ανιχνευτεί κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1960, όμως, ήταν αναμφισβήτητα η ύπαρξή τους επιβεβαιώθηκε μόνο το 1989 από το Voyager 2.

Ο Πλούτωνας (επίσημη ονομασία 134340 Πλούτωνας), είναι ένας πλανήτης νάνος του Ηλιακού συστήματος και το μεγαλύτερο αντικείμενο στη Ζώνη του Κάιπερ. Όπως και άλλα αντικείμενα της Ζώνης του Κάιπερ, ο Πλούτωνας αποτελείται κατά κύριο λόγο από πέτρωμα και πάγο, και η μάζα του είναι σχετικά μικρή, περίπου το 1/6 της μάζας της Σελήνης και έχει το 1/3 του όγκου της. Βρίσκεται στα εξωτερικά τμήματα του συστήματος, και έτσι χαρακτηρίζεται από πολύ χαμηλές θερμοκρασίες.

Ο Πλούτωνας φαίνεται από τη Γη ως αστέρας 15-ου μεγέθους. Η πραγματική του διάμετρος ισούται με 2.370 χλμ. ή με το 0,18 της γήινης. Η μάζα του είναι, σύμφωνα με μετρήσεις του 2006, 1.305 ± 0.007 ×1022 kg, δηλαδή μόλις ίση προς το 0,0021 της γήινης και 5 φορές μικρότερη από αυτή της Σελήνης. Η ταχύτητα περιστροφής στον Ισημερινό του, είναι μόλις 47,18 χλμ/ώρα και το ημερονύκτιό του έχει διάρκεια 6 ημέρες και 9 ώρες της Γης, αλλά οι μακρές ημέρες του φωτίζονται μόνο με λυκόφως.

Η μέση απόσταση του Πλούτωνα από τον Ήλιο είναι 39,48 αστρονομικές μονάδες, δηλαδή 5.906.000.000 χιλιόμετρα, ενώ η περιφορά του γύρω από τον Ήλιο συμπληρώνεται σε 248,09 γήινα έτη. Ωστόσο, λόγω της μεγάλης εκκεντρότητας της τροχιάς του, που είναι η μεγαλύτερη των πλανητών και ισούται με 0,24880766, ο Πλούτωνας στο περιήλιο πλησιάζει τον Ήλιο περισσότερο από τον Ποσειδώνα, σε απόσταση 4,5 δισεκ. χλμ., ενώ στο αφήλιο απομακρύνεται από τον Ήλιο σε απόσταση 7,4 δισεκ. χλμ. Εξάλλου, η τροχιά του Πλούτωνα παρουσιάζει και τη μεγαλύτερη κλίση ως προς την εκλειπτική και είναι ίση με 17,14°. Έτσι, όταν ο Πλούτωνας θεωρούνταν ακόμα πλανήτης, η θέση του "τελευταίου" πλανήτη του ηλιακού συστήματος εναλλασσόταν μεταξύ Ποσειδώνα και Πλούτωνα, καθώς η τροχιά του πρώτου μπαίνει "μέσα" από την τροχιά του δεύτερου, χωρίς ωστόσο να υπάρχει πιθανότητα να συγκρουστούν ποτέ, λόγω συγχρονισμού (τροχιακή απήχηση) των τροχιών Ποσειδώνα και Πλούτωνα 3:2 (για κάθε τρεις περιστροφές του Ποσειδώνα ο Πλούτωνας πραγματοποιεί δύο).